Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2008

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2008

2007 2009
Szczegóły
Organizator	FIRA-AER
Termin	10 maja – 13 lipca 2008
Liczba meczów	42
Zwycięzca	Portugalia

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2008 – siódme mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez FIRA-AER mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w dniach 10 maja – 13 lipca 2008 roku w formie ośmiu turniejów – siedmiu eliminacyjnych oraz finałowego rozegranego w Hanowerze. Były jednocześnie kwalifikacją do Pucharu Świata 2009.

Deutscher Rugby-Verband otrzymał prawa do organizacji zawodów w czerwcu 2007 roku pokonując kandydatury z Rosji, Grecji oraz Bośni i Hercegowiny^[1]. Walka o tytuł mistrzowski rozstrzygnęła się 12–13 lipca 2008 roku w Hanowerze na AWD-Arena^[2], a turniej cieszył się dużym zainteresowaniem publiczności^[3][4]. Mistrzem Europy została po roku przerwy została Portugalia, a awans do turnieju finałowego Pucharu Świata uzyskali także Walijczycy, Gruzini, Irlandczycy i Włosi^[5][6][7].

Mistrzostwa były jednocześnie europejską kwalifikacją do Pucharu Świata 2009 – awans uzyskało pięć najlepszych zespołów turnieju finałowego^[8]. Zaplanowano rozegranie siedmiu turniejów eliminacyjnych – w Danii, Polsce, Chorwacji, Gruzji, Czechach, Grecji i Rosji. Każdy z zespołów miał uczestniczyć w dwóch turniejach eliminacyjnych, za zajęte w nich miejsca otrzymując punkty do klasyfikacji generalnej. Dwanaście najwyżej sklasyfikowanych zespołów, uwzględniając gospodarzy, awansowało do turnieju finałowego^{[8][5][9][10]}. W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn były ustalane kolejno na podstawie^[8]:

• wyników spotkań pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
• lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych w tych spotkaniach;
• lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych we wszystkich spotkaniach sezonu.

Przystępujące do zawodów reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników^[11]. Mecze odbywały się w pierwszej fazie systemem kołowym w ramach dwóch sześciozespołowych grup, po czym nastąpiła faza pucharowa – po dwie czołowe drużyny z każdej grupy walczyły o medale, zespoły z miejsc trzecich i czwartych o Plate, zaś pozostała czwórka o Bowl. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Przy ustalaniu rankingu po fazie grupowej w przypadku tej samej liczby punktów lokaty zespołów były ustalane kolejno na podstawie^[8]:

• wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
• lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
• lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
• większej liczby zdobytych punktów;
• większej liczby zdobytych przyłożeń;
• rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecze finałowe składały się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmowała siedem minut^[8].

Wśród sędziów zawodów znajdował się Marcin Zeszutek^[12].

Część spotkań była trasmitowana w Norddeutscher Rundfunk^[13].

• European Seven 2008 - Final Tournament. old.fira-aer-rugby.com. [dostęp 2014-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-24)]. (ang.).
• EUROPEAN SEVENS 2008 – FINAL TOURNAMENT Fixtures and Results. old.fira-aer-rugby.com. [dostęp 2014-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-24)]. (ang.).
• Der Spielplan. hannover-sevens.de @ web.archive.org. [dostęp 2014-09-21]. (niem.).
• Die Gruppen. hannover-sevens.de @ web.archive.org. [dostęp 2014-09-21]. (niem.).

• Strona FIRA-AER (ang. • fr.)