Mleczaj torfowcowy

Mleczaj torfowcowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	gołąbkowce
Rodzina	gołąbkowate
Rodzaj	mleczaj
Gatunek	mleczaj torfowcowy
	Nazwa systematyczna
	Lactarius sphagneti (Fr.) Neuhoff; Pilze Mitteleuropas: 181 (Stuttgart, 1956)
	Zasięg
	; Zasięg w Europie

Mleczaj torfowcowy (Lactarius sphagneti (Fr.) Neuhoff) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)^[1].

Systematyka

Takson ten został zdiagnozowany taksonomicznie po raz pierwszy przez Eliasa Friesa (jako Lactarius subdulcis c sphagneti) w 1855 r. Jako odrębny gatunek został poprawnie opisany przez Walthera Neuhoffa w „Pilze Mitteleuropas” z 1956 r.^[1]

Synonimy naukowe:

Lactarius sphagneti (Fr.) M.M. Moser 1955
Lactarius subdulcis c sphagneti Fr. 1855^[2]

Alina Skirgiełło opisywała go pod polską nazwą mleczaj torfowy, w 2003 r. Władysław Wojewoda zmienił ją na mleczaj torfowcowy^[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnicy 2–5 cm, barwy czerwonobrązowej, blaknący, z małym, ostrym garbkiem w centrum, pokryty suchą, matową skórką^[4].

Hymenofor

Blaszkowy, blaszki początkowo barwy jasnocielistej, po dojrzeniu ochrowobrązowawe^[4].

Trzon

Jaśniejszy od kapelusza, barwy czerwonawej, u młodych owocników pełny, potem pusty w środku, kruchy, czasem o wygiętej podstawie^[4].

Miąższ

Zbudowany z kulistawych komórek, które powodują jego specyficzną kruchość i nieregularny przełam. Kruchy, o łagodnym smaku. Wydzielają białe, nie przebarwiające się mleczko^[4].

Zarodniki

Elipsoidalne, niemal kuliste, o wymiarach 6,5–8,5×5,5–7,5 μm, pokryte brodawkami połączonymi niewielkimi listewkami tworzącymi delikatny siateczkowaty wzór, bez pory rostkowej. Wysyp zarodników amyloidalny^[4].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Europie^[5]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający^[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Szwajcarii, i Niemczech^[3].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w wilgotnych lasach i torfowiskach. Wytwarza owocniki (w Europie) od lipca do września^[4].

Znaczenie

Owocniki Lactarius sphagneti prawdopodobnie nie są toksyczne dla człowieka, jednak ich wartość spożywcza jest nieznana^[4].

Przypisy

1 2 Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
1 2 WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 383, ISBN 83-89648-09-1 .
1 2 3 4 5 6 7 EwaldE. Gerhardt EwaldE., Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, s. 426, ISBN 83-7404-513-2 .
↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2015-12-16] .
↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, s. 66, ISBN 83-89648-38-5 .

[if-1] 1 2 Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).

[sf-2] Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).

[check-3] 1 2 WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 383, ISBN 83-89648-09-1 .

[ger-4] 1 2 3 4 5 6 7 EwaldE. Gerhardt EwaldE., Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, s. 426, ISBN 83-7404-513-2 .

[disc-5] Discover Life Maps [online] [dostęp 2015-12-16] .

[mirek-6] ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, s. 66, ISBN 83-89648-38-5 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]