Molassitherium

Molassitherium – wymarły rodzaj ssaka nieparzystokopytnego z rodziny nosorożcowatych^[1].

Na północnym zachodzie Szwajcarii, w kantonie Jura, w okolicy Poillat w dolinie Delémont podczas budowy drogi A16 wśród skał pochodzących z oligocenu (odłożonych w rupelu piasków) znaleziono czaszkę wraz z fragmentem żuchwy. Dobrze zachowana, przypominała skamieniałości Protaceratherium albigense^[1], niewielkiego bezrogiego przedstawiciela rodziny nosorożcowatych, którego szczątki znajdywano w Europie, Kazachstanie^[2] i Turcji^[3]. Obok znaleziono też szczątki gryzoni Blainvillimys helmeri, Blainvillimys aff. heimersheimensis, Protechimys truci/lebratierensi, Paracricetodon dehmi, Pseudocricetodon cf. montalbanensis i Schizogliravus cf. tenuis. Kości znajdują się w muzeum historii naturalnej – „JURASSICA Museum” – w Porrentruy. Różniąc się od Protaceratherium, zaliczone zostały do nowego rodzaju zwierząt. Wraz z nimi zaliczono doń znalezisko z Europy Zachodniej umieszczone wcześniej wstępnie w rodzaju Epiaceratherium. W efekcie obejmuje on szczątki nie tylko szwajcarskie, ale też niemieckie i francuskie^[1].

Becker i współpracownicy (2013) nazwali nowy rodzaj Molassitherium. Nazwa rodzajowa wywodzi się od słowa molasse oznaczającego rodzaj drobnoziarnistej skały rumowiskowej, typowej dla Alp i Pirenejów, wśród której znaleziono szczątki zwierzęcia. Drugi człon nazwy therium pochodzi od greckiego słowa oznaczającego bestię i stanowi częsty przyrostek w nazwach nosorożców. W rodzaju autorzy umieścili gatunek Molassitherium delemontense. Jego epitet gatunkowy ukuli od dystryktu Delémont w Jurze. Jednakże jako gatunek typowy wskazano inny gatunek, przeniesione do tego rodzaju wcześniejsze Acerotherium albigense. Zwierzę zostało zaliczone do rodziny nosorożcowatych, a w jej obrębie do podrodziny Rhinocerotinae^[1].

Twórcy rodzaju przedstawili następujący kladogram^[1] (uproszczono):