Molykrejon

Molykrejon, Molikrejon (gr. Μολύκρειον, także Μολύκρεια Molykreia, Μολυκρία Molykria; łac. Molycreium, Molycreia, Molycria[1]) – starożytne miasto w Etolii nad Zatoką Koryncką, kolonia Koryntu[2].

Założone przez Koryntyjczyków ok. 700 p.n.e., prawdopodobnie po wypędzeniu wcześniejszych kolonistów z Chalkis[3]. Położone na północny zachód od Naupaktos, niedaleko przylądka Antirrhion (Rhion)[a] , przez niektórych autorów uważane było za miasto Lokrydy. Strabon podaje, że według tradycji powstało po powrocie na Peloponez mitycznych Heraklidów. Jako kolonia koryncka znane było z miejscowego sanktuarium Posejdona, któremu poświęcono miasto[1] (być może z dodatkowym kultem Ateny)[4].

W 460 p.n.e., na początku wojny peloponeskiej zajęte przez Ateńczyków[4], w 426 p.n.e. zostało z pomocą Etolów odzyskane i zdobyte przez spartańskiego wodza Eurylochosa[5]. Wcześniej w pobliżu Molykrejon stoczone zostały pomiędzy flotą ateńską i spartańską bitwy morskie pod Rhion i Naupaktos (429 p.n.e.). Co najmniej od połowy IV wieku p.n.e. miasto było trwale przynależne do Etolii[4].

Wspominane przez licznych autorów starożytnych (Strabon i Tukidydes, poza tym Diodor, Polibiusz, Pauzaniasz, Pliniusz, Ptolemeusz, Skylaks, Stefanos z Bizancjum)[1].

Dokładna jego lokalizacja wciąż pozostaje nieznana[4]; niektórzy (np. Anastasios Orlandos) utożsamiali je z ruinami położonymi na południe od Welwiny (przy Nafpaktos), co jednak okazało się sporne. Według innych hipotetycznych umiejscowień na wybrzeżu pod Andirio ma znajdować się portowa część miasta położonego w głębi lądu[6].

Zobacz też

Uwagi

  1. Dlatego nazywanego też Ῥίον τὸ Μολυκρικόν (Tukidydes, Wojna peloponeska II, 86) albo Μολύκριον Ῥίον (Strabon, Geografia VIII).

Przypisy

  1. 1 2 3 William Smith: Dictionary of Greek and Roman Geography. T. 2. London: John Murray, 1872, s. 368.
  2. Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Z. Piszczek) Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 493, ISBN 83-010-3529-3.
  3. Nicholas G.L. Hammond: Dzieje Grecji. Warszawa: PIW, 1994, s. 157, 763, ISBN 83-06-02383-8.
  4. 1 2 3 4 Der Kleine Pauly. Lexikon der Antike. T. 3. München: Deutscher Taschenbuchverlag, 1979, kol. 1403, ISBN 3-423-05963-X.
  5. N.G.L. Hammond: Dzieje Grecji, dz. cyt., s. 431.
  6. The Princeton Encyclopedia of Classical Sites. Princeton (N.J.): Princeton University Press, 2017, s. 962, 993, ISBN 978-1-4008-8658-6.