Monaster św. Atanazego w Mołodze
![]() Widok monasteru przed rewolucją październikową | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru |
żeński |
| Eparchia | |
| Klauzura |
nie |
| Obiekty sakralne | |
| Cerkiew |
Trójcy Świętej |
| Cerkiew |
Zesłania Ducha Świętego |
| Cerkiew |
Zaśnięcia Matki Bożej |
| Data budowy |
XV w. |
| Data zamknięcia |
3 stycznia 1930 |
| Data zburzenia |
lata 40. XX wieku |
| Data reaktywacji |
nie reaktywowany |
Położenie na mapie obwodu jarosławskiego ![]() | |
Położenie na mapie Rosji ![]() | |
Monaster św. Atanazego – nieistniejący klasztor prawosławny położony w okolicach miasta Mołoga, zatopiony w latach 40. XX wieku wodami Zbiornika Rybińskiego.
Monaster po raz pierwszy jest wzmiankowany w źródłach pisanych w 1509 jako męska wspólnota monastyczna[1]. Istnieją jednak źródła wskazujące na jego powstanie już w XV stuleciu[2]. Monaster był filią klasztoru Zmartwychwstania Pańskiego w Ugliczu[2]. W XVIII w. własnością monasteru było 1871 gospodarstw chłopskich[1]. Wspólnota została zlikwidowana w 1764 z powodu złej kondycji finansowej (być może wywołanej przejęciem przez państwo części wcześniejszych majątków monasterskich)[2]; cerkiew klasztorna przejęła funkcje parafialnej[1]. W 1795 monaster został reaktywowany jako żeński. Najcenniejszym obiektem kultu przechowywanym na jego terenie była jedna z kopii Tichwińskiej Ikony Matki Bożej[1].
Według opisu z II połowy XIX wieku kompleks zabudowań monasterskich składał się z trzech świątyń: Trójcy Świętej, Zesłania Ducha Świętego i Zaśnięcia Matki Bożej, wzniesionych odpowiednio w 1788, 1826 i 1840[2].
Po rewolucji październikowej klasztor pozostawał czynny do 3 stycznia 1930. Jak wspominał żyjący w monasterze późniejszy starzec Paweł (Gruzdiew), po Świętej Liturgii wszyscy obecni w klasztorze zostali z niego wypędzeni siłą, zaś dzwony w cerkwiach zniszczone[3].
Klasztor został w całości zalany wodami Zbiornika Rybińskiego w latach 40. XX wieku[1].


