Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Trechtymirowie

Trechtymirowski Monaster Zaśnięcia NMP

Трахтеми́рівський Успе́нський монасти́р

Państwo	Ukraina
Miejscowość	Monasterek k. Zarubiniec
Kościół	Kościół Greckokatolicki
Eparchia	eparchia kijowska
Klauzura	nie
Typ monasteru	męski
Data budowy	przed 1096
Data zamknięcia	1768 spalony przez hajdamaków
Data zburzenia	1768
Położenie na mapie Ukrainy Trechtymirowski Monaster Zaśnięcia NMP
49°59′25″N 31°23′05″E/49,990278 31,384722

Trechtymirowski Monaster Zaśnięcia NMP, Klasztor zarubiniecki, prawosławny klasztor powstały w czasach ruskich, wzmiankowany w Latopisie Hipackim pod datami od 1096 do 1168^[1]. Pierwszym ze znanych z akt dziedzicem Trechtymirowa był starosta na Czerkasach i Kaniowie Ostafi Daszkiewicz. Umierając w 1535 przekazał monasterowi Pieczarskiemu w Kijowie Trechtymirów wraz z Zarubskim monasterkiem i z przyległymi obszarami. Zygmunt I zatwierdził tę darowiznę.

Król Stefan Batory w 1575 roku nakazał założyć przy klasztorze zarubskim szpital i przytułek dla żołnierzy weteranów (drugi założono przy kaplicy św. Trójcy na ul. Długiej w Warszawie). Król Zygmunt III Waza powtórzył polecenie Batorego i po jego wybudowaniu przeznaczył na jego utrzymanie dochód z przeprawy przez rzekę. Klasztor został zniszczony przez Turków w roku 1678. Przed 1741 rokiem został odbudowany przez Bazylianów. Spalony ponownie przez tłuszczę hajdamacką w czasach Konfederacji Barskiej w 1768.

Rysunek ruin klasztoru pozostawił Johann Heinrich Müntz w swoim dziele "Jana Henryka Müntza Podróże malownicze po Polsce i Ukrainie: (1781 – 1783)". W XIX wieku jeszcze widniały ruiny^[1].

• Józef Bohdan Zaleski, Trechtymirowski monastyr - fragmenty poematu