Moramid
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
4-[3,3-difenylo-2-metylo-4-okso-4-(1-pirolidynylo)butylo]morfolina |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C25H32N2O2 |
| Masa molowa |
392,53 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
545-59-5 |
| PubChem |
9648 |
| SMILES |
CC(CN1CCOCC1)C(C2=CC=CC=C2)(C3=CC=CC=C3)C(=O)N4CCCC4 |
|
| InChI |
InChI=1S/C25H32N2O2/c1-21(20-26-16-18-29-19-17-26)25(22-10-4-2-5-11-22,23-12-6-3-7-13-23)24(28)27-14-8-9-15-27/h2-7,10-13,21H,8-9,14-20H2,1H3 |
| InChIKey |
INUNXTSAACVKJS-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna |
| Legalność w Polsce |
środek odurzający grupy I-N |
Moramid – organiczny związek chemiczny stosowany jako syntetyczny lek opioidowy. Objęty jest Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[1]. W Polsce jest ujęty w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2]. Ma dwa stereoizomery – lewomoramid (nieaktywny, ale również objęty kontrolą) i dekstromoramid (aktywny farmakologicznie, dostępny handlowo pod nazwą Palfium). Mieszanina racemiczna określana jest jako racemoramid.