Moravocoleus
| Moravocoleus | |
| Kukalová, 1969 | |
| Okres istnienia: sakmar–artinsk | |
![]() | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd |
Cupedomorpha |
| Nadrodzina |
Tshekardocoleoidea |
| Rodzina |
Tshekardocoleoidae |
| Rodzaj |
Moravocoleus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Moravocoleus permianus Kukalová, 1969 | |
Moravocoleus – wymarły rodzaj chrząszczy z podrzędu Archostemata, obejmujący tylko jeden znany gatunek: Moravocoleus permianus. Żył w permie.
Gatunek i rodzaj zostały opisane w 1969 roku przez Jarmilę Kukalovą. Później w obrębie rodzaju opisano gatunki Moravocoleus fractus, Moravocoleus neglegens i Moravocoleus perditus, jednak według wyników badań Aleksandra Kirejczuka, Markusa Poschmanna i André Nel z 2013 roku nie należą one żadnego ze znanych rodzajów Tshekardocoleoidae, w związku z czym rodzaj Moravocoleus pozostaje monotypowy. Gatunek typowy znany jest z 4 okazów odkrytych w formacji Letovice, w okolicach czeskiej Obory i datowanych na sakmar lub artinsk[1].
Chrząszcz ten miał dość wydłużone, grzbietowo i brzusznie przypłaszczone ciało o długości niecałych 10 mm i grubo rzeźbionym oskórku. Znacznie szersza niż długa, prognatyczna głowa wyposażona była w owalne, wystające na boki oczy. Przedplecze było długością zbliżone do przedpiersia, poprzeczne, o przypłaszczonych i ku przodowi rozszerzonych bokach. Bardzo szeroka tarczkę charakteryzowała szeroko łukowata nasada. Przednia i środkowa para bioder była prawie owalna, natomiast tylna szeroko ku tyłowi wystająca. Pokrywy były szersze od przedtułowia, o silnie wyniesionych ramionach i wspólnie zaostrzonych wierzchołkach, do których prawie dochodziła żyłka subkostalna. Użyłkowanie pokryw cechowała m.in.: rozgałęziona w części odsiebnej na dwie żyłki żyłka radialna, zakrzywiona żyłka wstawkowa między przodem tylnej żyłki kubitalnej i żyłki medialnej oraz prawie kwadratowy kształt komórek. Odwłok miał prawdopodobnie 7 widocznych tergitów. Pygidium samicy miało łukowato wycięty wierzchołek[1].
Przypisy
- 1 2 Alexander G. Kirejtshuk, Markus Poschmann, Jakub Prokop, Romain Garrouste, André Nel. Evolution of the elytral venation and structural adaptations in the oldest Palaeozoic beetles (Insecta: Coleoptera: Tshekardocoleidae). „Journal of Systematic Palaeontology”, 2013. DOI: 10.1080/14772019.2013.821530.
