Moraxella catarrhalis
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Typ | |
| Rząd |
Pseudomonadales |
| Rodzina |
Moraxellaceae |
| Rodzaj |
Moraxella |
| Gatunek |
Moraxella catarrhalis |
| Nazwa systematyczna | |
| Moraxella catarrhalis | |
Moraxella catarrhalis – tlenowa, otoczkowa bakteria Gram ujemna stanowiąca florę fizjologiczną błon śluzowych. Wzrasta na agarze zwykłym oraz na podłożach wzbogaconych[1], także w temperaturze 22 °C. Nie potrafi wytwarzać kwasu z węglowodanów, jest katalazo oraz oksydazo dodatnia[1]. Kolonie układają się zazwyczaj w dwoinki (ziarenkowce).
Bakteria wcześniej nazywana była Neisseria catarrhalis oraz Branhamella catarrhalis (ta druga nazwa jest wciąż używana).
Chorobotwórczość
Większość dzieci i dorosłych jest nosicielami bakterii. Groźna staje się, gdy dochodzi do zakażenia wirusem albo gdy dochodzi do osłabienia odporności organizmu[2].
Moraxella catarrhalis odpowiada głównie za nawracające zapalenia dróg oddechowych, w tym zapalenia zatok, rzadziej ucha środkowego i opon mózgowych. Ze względu na wytwarzanie β-laktamazy przez część szczepów, może wystąpić oporność na penicyliny[1] oraz cefalosporyny I generacji. Lekiem z wyboru jest kotrimoksazol, cefalosporyny wyższych generacji lub penicylina z inhibitorem[3].
Przypisy
- 1 2 3 Mikrobiologia lekarska. Maria Lucyna Zaremba i Jerzy Borowski. Wydawnictwo PZWL, wydanie III (dodruk). ISBN 83-200-2896-5. Strony: 260-261
- ↑ Witold Mizerski, Zarazki, których należy unikać, Warszawa: Grupa Wydawnicza Adamantan, 2009, s. 36, ISBN 978-83-7350-136-2 [dostęp 2025-01-31].
- ↑ Antybiotykoterapia praktyczna. Danuta Dzierżanowska. ISBN 978-83-7522-013-1. Wydanie IV. Strony 299-300
Bibliografia
- Podstawy Mikrobiologii Lekarskiej. PZWL, Warszawa 1979. Praca pod redakcją Leona Jabłońskiego. ISBN 83-200-0181-1. Strona 236
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.