Minóg australijski
| Mordacia praecox[1] | |
| Potter, 1968 | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
minóg australijski |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Minóg australijski[3] (Mordacia praecox) – gatunek słodkowodnego, niepasożytniczego minoga z rodziny Mordaciidae.
Systematyka
Został opisany naukowo w 1968 roku[4] z Moruya, rzeki w Nowej Południowej Walii. Jest bardzo podobny i blisko spokrewniony z Mordacia mordax. Ślepice obydwu gatunków są nie do odróżnienia[4].
Zasięg występowania
Minóg australijski jest gatunkiem endemicznym Nowej Południowej Walii. Występuje jedynie w rzekach Moruya i Tuross[5].
Budowa ciała
Osiąga przeciętnie 10–17 cm[5], maksymalnie 50 cm[6] długości całkowitej. Procentowe proporcje poszczególnych części ciała są następujące: odcinek przedskrzelowy 9,4–12,6%, odcinek skrzelowy 8,2–9,9%, tułów 59,6–64,2%, ogon 16,5–20,4%, oko 1,3–1,5%, przyssawka 5,4–8,4%. Wzdłuż tułowia od 85 do 93 miomerów. Brak luźnych fałdów skórnych w przedniej części ciała. Brodawka moczowa u dorosłych osobników nie jest widoczna. Płetwa ogonowa ma kształt łopatkowaty[5].
Ubarwienie grzbietu jest ciemnoniebieskie, czasem z zielonkawym odcieniem. Brzuch u samców szaro nakrapiany, u samic żółtawy[5].
Biologia i ekologia
Biotop
Jest gatunkiem słodkowodnym - spędza całe życie w strumieniach. Ślepice żyją w norach wygrzebanych w miękkim dnie przez okres około 3 lat po czym, zazwyczaj w październiku - listopadzie, następuje przeobrażenie[5].
Odżywianie
W przeciwieństwie od większości minogów Mordacia praecox nie pasożytuje na innych organizmach[5].
Rozród
Tarlaki, prawdopodobnie, wędrują w górę rzek w okolicach kwietnia i odbywają tarło pod koniec zimy lub wiosną[5].
Przypisy
- ↑ Mordacia praecox, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Mordacia praecox, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007, s. 66. ISBN 978-83-01-15140-9.
- 1 2 I. C. Potter. Mordacia praecox, n. sp., a nonparasitic lamprey (Petromyzonidae), from New South Wales, Australia. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 92 (3), s. 254-261, 1968. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 C.B. Renaud: Lampreys of the world. An annotated and illustrated catalogue of lamprey species known to date. Rzym: FAO, 2011, seria: FAO Species Catalogue for Fishery Purposes. No. 5. ISBN 978-92-5-106928-8.
- ↑ Mordacia praecox (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 8 grudnia 2015]