Mundżak żółty
| Muntiacus atherodes[1] | |
| Groves & Grubb, 1982 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
mundżak żółty |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
![]() | |
Mundżak żółty[3] (Muntiacus atherodes) – gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych, podobny do mundżaka indyjskiego (do niedawna uważany za jego podgatunek). Gatunek słabo poznany.
Występowanie i biotop
Charakterystyka ogólna
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | 86–92 cm |
| Wysokość w kłębie | do 50 cm |
| Długość ogona | 14–20 cm |
| Masa ciała | 13,5–17,7 kg |
| Dojrzałość płciowa | 6–12 miesięcy |
| Ciąża | ok. 7 miesięcy |
| Liczba młodych w miocie | 1 |
| Długość życia | brak danych |
Ubarwienie żółtopomarańczowe, z ciemnobrązowym pasem wzdłuż grzbietu i górnej części ogona, spodem jaśniejsze. U młodych występuje cętkowanie. Samce mają poroże krótsze niż mundżak.
Gatunek roślinożerny. Dorosłe osobniki, poza okresem godowym, prowadzą samotniczy tryb życia.
Zagrożenia i ochrona
Muntiacus atherodes jest poławiany dla mięsa i skór. Liczebność populacji szacowana jest na 5000-6000 osobników. Nie jest objęty konwencją waszyngtońską. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT[2].
Przypisy
- ↑ Muntiacus atherodes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 R.J. Timmins i inni, Muntiacus atherodes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-31] (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 175. ISBN 978-83-88147-15-9.
Bibliografia
- Brent Huffman, www.ultimateungulate.com: Muntiacus atherodes, Bornean yellow muntjac. [dostęp 2007-11-25]. (ang.).
