Mury obronne w Jaworze
 nr rej. A/2639/1076 z 27.02.1964[1] | |
 Fragment murów obronnych | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Rozpoczęcie budowy |
koniec XIII w. |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 51,048693°N 16,194871°E/51,048693 16,194871 | |
Mury obronne w Jaworze – ciąg murów obronnych z kamienia w Jaworze, który powstał prawdopodobnie pod koniec XIII w. jako inwestycja ks. Bolka I.
Historia
Do miasta prowadziły cztery bramy: Bolkowska, Legnicka, Złotoryjska i Strzegomska-Targowa (wzmocniona wieżą). W latach 1510–1536 ze względu na rozwój broni palnej, dokonano modernizacji fortyfikacji, dobudowując drugi, zewnętrzny pierścień murów (mur wzmocniono rozstawionymi półokrągłymi bastejami). W czasie wojny trzydziestoletniej miasto zajęli Szwedzi, a w 1648 r. podczas odbijania przez Austriaków mury zostały zniszczone. Od tamtego momentu obwarowania popadły w ruinę, z której nigdy już w pełni nie zostały podźwignięte. W 1862 r. rajcy miejscy postanowili o rozbiórce murów obronnych, które krępowały rozwój miasta, a nie gwarantowały bezpieczeństwa militarnego. W XIX wieku zostały w większości rozebrane. Obecnie pozostały ich fragmenty, w tym baszta Strzegomska z XIII/XIV wieku, będąca pierwotnie elementem bramy Strzegomskiej oraz XVI-wieczna basteja zwana basteją Anioła[2].
Widok lotniczy Jawora, czytelny układ zabudowy wzdłuż dawnych murów miejskich
Baszta Strzegomska
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025, s. 32 [dostęp 2016-08-22].
- ↑ Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 120–121. ISBN 83-213-4366-X.
Linki zewnętrzne
- Fortyfikacje Jawora – Festung Jauer w portalu polska-org.pl