Muzeum Narodowe Kosowa

Muzeum Narodowe Kosowa
Muzeu Kombëtar i Kosovës
Ilustracja
Gmach główny muzeum (2012)
Państwo

 Kosowo
/  Serbia

Miejscowość

Prisztina

Adres

Str. Ibrahim Lutfiu, nr.4[1]

Data założenia

1949

Zakres zbiorów

zbiory archeologiczne, numizmatyczne, fotograficzne, przyrodnicze

Wielkość zbiorów

ponad 15 000

Oddziały

Muzeum Etnograficzne w Prisztinie, dom niepodległości

Położenie na mapie Kosowa
Mapa konturowa Kosowa, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Narodowe Kosowa”
Położenie na mapie Serbii
Mapa konturowa Serbii, na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Narodowe Kosowa”
Ziemia42°39′56,4444″N 21°09′58,5900″E/42,665679 21,166275
Strona internetowa

Muzeum Narodowe Kosowa[2], Muzeum Kosowa[3] (alb. Muzeu Kombëtar i Kosovës, MKK[4]) – muzeum narodowe w Prisztinie w Kosowie, założone w 1949 roku.

Historia

Instytucja została założona w 1949 roku[1] i jest najstarszą tego rodzaju placówką w Kosowie[5]. Ma status instytucji dziedzictwa kulturalnego Kosowa[4]. Wydaje biuletyn „Buletin i Muzeut të Kosovës” w języku albańskim od 1956 roku[6]. Budynki późniejszego Muzeum Etnograficznego należały do rodziny Gjinolli i weszły w posiadanie muzeum w 1957 roku[7]. Przy kompleksie tychże zabudowań postawiono jedyny zachowany budynek ze starego bazaru, przeniesiony tamże w 1963 roku[7]. Gmach główny muzeum muzeum pozyskało w 1967 roku[8]. Część kolekcji (ponad 1200 jednostek[8]) na koniec serbskich rządów trafiła do Belgradu w 1998 roku[8][9] i nigdy nie wróciła do muzeum[1]. W 2018 roku zmieniono statut instytucji, wcześniejszy statut obowiązywał od 1976 roku; nadano jej wówczas status muzeum narodowego[4].

Integralną częścią Muzeum Kosowa jest Muzeum Etnograficzne[10], w 2003 roku rozpoczęto adaptację budynków na jego potrzeby[7] i 27 lipca 2006 roku otwarto je dla publiczności[6].

Budynki

Główny gmach muzeum pochodzi z lat 1885–1886[6] i jest to dawna wojskowa siedziba wilajetu[8] z czasów Austro-Węgier[1]. Trzecia kondygnacja jest wykorzystywana przez kosowski instytut archeologiczny[10]. Magazyny znajdują się w piwnicach gmachu głównego[6]. Dziedziniec jest wykorzystywany do celów wystawienniczych[10]. Przy głównym gmachu znajduje się park archeologiczny z lapidarium[10]. Pomiędzy muzeum a meczetem znajduje się jedyny zachowany prisztiński szadirwan[11].

Muzeum Etnograficzne znajduje się przy ulicy Henrika Baricia i dysponuje czterema historycznymi budynkami[10].

Zbiory

Muzeum składa się z trzech jednostek: gmachu głównego z lapidarium, zespołu domu Emina Gjiku (siedziba Muzeum Etnograficznego[10]) oraz domu niepodległości[5].

Kolekcja muzeum liczy ponad 50 000 jednostek[10] i obejmuje: zbiory archeologiczne, numizmatyczne, etnograficzne, historyczne i przyrodnicze[5]. Jednym z eksponatów jest figurka z terakoty zwana Bogini na Tronie, datowana na około 7500–4500 rok p.n.e.[12] Na drugim piętrze gmachu głównego są prezentowane fotografie i dokumenty związane z uzyskaniem niepodległości przez Kosowo[1].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Museum of Kosovo [online], Manifesta 14 Prishtina [dostęp 2025-04-27] (ang.).
  2. ↑ Centrum Spotkań Europejskich Światowid w Elblągu [online], www.swiatowid.elblag.pl [dostęp 2025-04-27].
  3. ↑ Kosowo – od czego warto zacząć zwiedzanie? [online], dziendobry.tvn.pl, 29 sierpnia 2021 [dostęp 2025-04-27].
  4. 1 2 3 Muzeu Kombëtar i Kosovës ndryshon statutin e 1978-tës [online] [dostęp 2025-04-27] (alb.).
  5. 1 2 3 National Museum of Kosovo [online], Accessible Museums, 14 lutego 2023 [dostęp 2025-04-27] (ang.).
  6. 1 2 3 4 Milot Gusia, Muzeu Kombëtar i Kosovës [online], MonokroM, 2 września 2022 [dostęp 2025-04-27] (alb.).
  7. 1 2 3 IKS, ESI 2006 ↓, s. 16.
  8. 1 2 3 4 IKS, ESI 2006 ↓, s. 15.
  9. ↑ Muzeu i Kosovës [online], Akademia Evolucion, 16 marca 2013 [dostęp 2025-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-03-16] (alb.).
  10. 1 2 3 4 5 6 7 Museum of Kosovo located in the city Pristina 50,000 artifacts [online], www.kosovo-vacations.com [dostęp 2025-04-27] (ang.).
  11. ↑ IKS, ESI 2006 ↓, s. 14.
  12. ↑ Drita Bruqi Kabashi, Kosova’s Goddess on the Throne: Critical Fabulation as an Anthropological Method, „Kosova Anthropologica”, 1, 2023, s. 59, DOI: 10.62303/6w7fdp47 (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.