Techno

Techno – gatunek muzyki rozrywkowej^[11] będący nurtem muzyki elektronicznej^[12] i elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej)^[13][14][15] oraz subkultura^[16][17] powstała w Detroit w latach 80. XX wieku^[3].

Ze względu na typowo elektroniczny charakter gatunku i dużą popularność na początku lat 90. oraz wpływ na powstanie gatunków muzyki elektronicznej m.in. trance^[18], hardcore^[19], jungle^[20], eurodance^[21] , rave^[22] oraz dubstep^[23], nazwą techno bywa powszechnie mylnie określana całość elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej) i muzyki elektronicznej^[1][24].

Techno to muzyka elektroniczna o jednostajnym^[2][11][25], regularnym rytmie w metrum cztery czwarte^[15][25]. Klasyczne techno posiada stosunkowo szybkie tempo i wynosi około 120–140 uderzeń na minutę^[3][26]. Muzyka ta charakteryzuje się stosowaniem niemal wyłącznie syntetycznych bądź elektronicznie przetworzonych dźwięków^[3], co odróżnia ją od muzyki house^[27]. Utwory tego gatunku nawiązują też do brzmień industrialnych^[1][28]. Niektóre utwory techno posiadają melodie lub wyraziste warstwy basowe, jednak w odróżnieniu od wielu innych gatunków elektronicznej muzyki tanecznej te elementy nie są kluczowe dla gatunku. Muzyka techno, jako że jest przeznaczona przede wszystkim do grania w klubach, jest produkowana w taki sposób, aby miksowanie poszczególnych utworów ze sobą było łatwe: utwory są przeważnie całkowicie instrumentalne i rzadko posiadają rozbudowane partie wokalne^[26], w odróżnieniu od takich gatunków jak house czy trance.

Początki techno sięgają późnych lat 70. oraz eksperymentalnej muzyki elektronicznej, komponowanej w tamtym okresie^[15][27]. Największy wkład w stworzenie fundamentów techno, ma niemiecka grupa Kraftwerk^[15][27][29]. Oprócz tego duży wpływ na powstanie muzyki techno miała muzyka disco z tamtego okresu, a utwór Donny Summer „I Feel Love” z 1977 roku jest uważany za pierwszy utwór techno^[15][30]. Jednak właściwym miejscem i czasem powstania tego gatunku jest miasto Detroit połowy lat 80.^[27] Bezpośredni wpływ na powstanie gatunku wywarła wywodząca się głównie z muzyki disco lat 70. muzyka house^[15][27][28]. Do protoplastów należą m.in. Juan Atkins, Derrick May, oraz Kevin Saunderson^[15][31], których muzyka zmieniła w owym czasie kształt sceny muzycznej tego miasta^[27]. Duży wpływ na ich działalność miały Chicago house^[15] oraz funk^[2], electro^[32], industrial^[1][2][28], rock elektroniczny^[27] i electro jazz^[32]. Zafascynowani elektronicznymi dźwiękami, zaczęli tworzyć własną muzykę, używając do tego celu syntezatorów, samplerów oraz automatów perkusyjnych Roland TR-808 oraz TR-909^[33]. Pierwsze użycie słowa techno w odniesieniu do konkretnego gatunku muzyki miało miejsce w 1988 roku^[3][34][35]. Nazwa gatunku pochodzi od tytułu utworu „Techno City” autorstwa Juana Atkinsa nagranego w 1984 roku^[3].

W czasie trwania rozwoju techno wyłoniło się kilka podgatunków tego gatunku takich jak acid czy też minimal. Wraz z upływem czasu muzyka ta stawała się coraz bardziej eksperymentalna. Przykładem tej tendencji jest twórczość Cristiana Vogla oraz Jeffa Millsa. Muzyka techno wywarła również wpływ pośrednio lub bezpośrednio była łączona w parze z elementami jazzu^[36]. To doprowadziło do zwiększenia się nacisku na rytm i harmonię w wielu produkcjach techno^[37].

Techno, które w Stanach Zjednoczonych nigdy nie zdobyło popularności na wielką skalę, trafiło do Europy, gdzie gatunek zyskał większe zainteresowanie^[31]. Popularność techno znacznie wzrosła na początku lat 90., przede wszystkim w Wielkiej Brytanii i Niemczech, gdzie techno wraz z acid house oraz pochodnymi gatunkami było muzyką, która dominowała na ówczesnych imprezach rave^[3]. W 1989 roku w Berlinie odbyła się pierwsza edycja Love Parade, największej na świecie imprezy poświęconej techno^[38]. Odbywała się ona w Berlinie, co roku (z wyjątkiem, kiedy się nie odbyła w 2004 i 2005), aż do 2006 roku. Kolejne parady odbywały się w Essen (2007), Dortmundzie (2008) i Duisburgu (2010). Podczas tej ostatniej doszło do tragedii, zginęło wtedy 21 osób, a ponad 500 zostało rannych. To tragiczne zdarzenie zakończyło historię Love Parade.^[39]. W 2022 roku odbyła się w Berlinie parada techno „Rave the Planet”, okrzyknięta przez media „duchowym spadkobiercą” Love Parade^[40]. W 2024 berlińska scena muzyki techno została wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO w uznaniu za wkład w tworzenie tożsamości miasta^[17].

Przez krytyków muzycznych techno jest często uznawane za ostatni z „wielkich gatunków muzycznych”^[3].

• Anz, P. & Walder, P. (eds.),: Techno. Hamburg: Rowohlt, 1999. ISBN 3-908010-14-4. (niem.).
• Barr, T.: Techno: The Rough Guide. Rough Guides, 2000. ISBN 978-1858284347. (ang.).
• Brewster B. & Broughton F.: Last Night a DJ Saved My Life: The History of the Disc Jockey. Avalon Travel Publishing, 2006. ISBN 978-0802136886. (ang.).
• M.J Butler: Unlocking the Groove: Rhythm, Meter, and Musical Design in Electronic Dance Music. Indiana University Press, 2006. ISBN 978-0253218049. (ang.).
• Cannon, S. & Dauncey, H.: Popular Music in France from Chanson to Techno: Culture, Identity and Society''. Ashgate, 2003. ISBN 978-0754608493. (ang.).
• Collin, M.: Altered State: The Story of Ecstasy Culture and Acid House. Serpent’s Tail, 1998. ISBN 978-1852426040.
• Watten, B.: The Constructivist Moment: From Material Text to Cultural Poetics. Wesleyan University Press, 2003. ISBN 978-0819566102.
• Vladimir Bogdanov, Chris Woodstra, Stephen Thomas Erlewine, John Bush: All music guide to electronica: the definitive guide to electronic music (4 ed.). Backbeat Books, 2001. ISBN 0-87930-628-9. (ang.).{{Cytuj książkę}} Linki zewnętrzne: "tytuł".