Myszojeż

Myszojeż
	Neohylomys
	Shaw & Wong Song, 1959
	; Okaz muzealny myszojeża hainańskiego (N. hainanensis)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	owadożery
Podrząd	Erinaceota
Rodzina	jeżowate
Podrodzina	gołyszki
Rodzaj	myszojeż
	Typ nomenklatoryczny
	Neohylomys hainanensis T.H. Shaw & Wong Song, 1959
Gatunki
	2 gatunki – zobacz opis w tekście
	2 gatunki – zobacz opis w tekście

Myszojeż^[2] (Neohylomys) – rodzaj ssaków z podrodziny gołyszków (Galericinae) w obrębie rodziny jeżowatych (Erinaceidae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Chińskiej Republice Ludowej i Wietnamie^[3]^[4]^[5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 120–147 mm, długość ogona 36–43 mm, długość ucha 16–22 mm, długość tylnej stopy 24–29 mm; masa ciała 50–70 g^[4]^[6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniowała w 1959 roku para chińskich zoologów Tsen-Hwang Shaw i Wong Song w artykule zatytułowanym Nowy owadożer z Hajnanu, opublikowanym w czasopiśmie „Acta Zoologica Sinica”^[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) myszojeż hainański (N. hainanensis).

Etymologia

Neohylomys: gr. νεος neos ‘nowy’^[7]; rodzaj Hylomys (bezkolec).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[8]^[6]^[3]^[2]:

Grafika	Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa^[2]	Podgatunki^[4]^[3]^[6]	Rozmieszczenie geograficzne^[4]^[3]^[6]	Podstawowe wymiary^[4]^[6]^[a]	Status IUCN^[9]
	Neohylomys hainanensis	T.H. Shaw & Wong Song, 1951	myszojeż hainański	gatunek monotypowy	endemit Chińskiej Republiki Ludowej: wyspa Hajnan	DC: 12–14,7 cm DO: 3,6–4,3 cm MC: 50–70 g	EN
	Neohylomys vietnamensis	A.A. Bannikova, Lebedev, Gorchkhanov, Fei Li, D.T. Dung, Bui Tuan Hai, Kruskop, Rozhnov & Abramov, 2024		gatunek monotypowy	endemit Wietnamu: Cao Bằng	DC: brak danych DO: brak danych MC: brak danych	NE

Kategorie IUCN: EN – gatunek zagrożony; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.

Uwagi

↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

1 2 T.H. Shaw & S. Wong. A new insectivore from Hainan. „Acta Zoologica Sinica”. 11, s. 3, 1959. (chiń. • ang.).
1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 62. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 22. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
1 2 3 4 5 T. Best: Family Erinaceidae (Hedgehogs and Gymnures). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 329. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Neohylomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2025-04-10].
1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 406. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 165. (ang.).
↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-04-10]. (ang.).
↑ Taxonomy: – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-04-10]. (ang.).

[9] DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

[shaw&wong-1] 1 2 T.H. Shaw & S. Wong. A new insectivore from Hainan. „Acta Zoologica Sinica”. 11, s. 3, 1959. (chiń. • ang.).

[miiz-2] 1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 62. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[icmw-3] 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 22. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[hmw-4] 1 2 3 4 5 T. Best: Family Erinaceidae (Hedgehogs and Gymnures). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 329. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).

[msw-5] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Neohylomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2025-04-10].

[amw-6] 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 406. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[jae-7] E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 165. (ang.).

[mdd-8] C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-04-10]. (ang.).

[10] Taxonomy: – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-04-10]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[a]

[9]