Myszoskok
| Eozapus | |||
| Preble, 1899[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
myszoskok | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Zapus setchuanus de Pousargues, 1896 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Myszoskok[3] (Eozapus) – rodzaj ssaków z rodziny skoczomyszek (Zapodidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujący endemicznie w Chińskiej Republice Ludowej[4][5].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 65–100 mm, długość ogona 115–144 mm; masa ciała 15–20 g[6][7].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1899 roku amerykański przyrodnik Edward Alexander Preble w artykule zatytułowanym Rewizja myszoskoczków z rodzaju Zapus, opublikowanego w czasopiśmie „North American Fauna”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) myszoskok górski (E. setchuanus).
Etymologia
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[9][7][4][3]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[6][4][7] | Rozmieszczenie geograficzne[6][4][7] | Podstawowe wymiary[6][7][a] | Status IUCN[10] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Eozapus setchuanus | (de Pousargues, 1896) | myszoskok górski | gatunek monotypowy | Qinghai, Gansu, Syczuan i północno-zachodni Junnan; zakres wysokości: 1780–4000 m n.p.m. | DC: 7–10 cm DO: 11,5–14,4 cm MC: 15–20 g |
LC | |
| Eozapus vicinus | (O. Thomas, 1912) | gatunek monotypowy | Syczuan, Gansu, Ningxia i Shaanxi | DC: 7–10 cm DO: 11,5–14,4 cm MC: 15–20 g |
NE | ||
| Eozapus wanglangensis | Yang Siyu, Liu Shaoying & Chen Shunde, 2025 | gatunek monotypowy[11] | znany tylko z miejsca typowego w Syczuanie; zakres wysokości: 1800–3100 m n.p.m. | DC: 6,5–7,8 cm[11] DO: 12–13,2 cm[11] MC: brak danych[11] |
NE |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Opisano również gatunki wymarłe:
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 E.A. Preble. Revision of the jumping mice of the genus Zapus. „North American Fauna”. 15, s. 37, 1899. (ang.).
- 1 2 Bachmayer i Wilson 1970 ↓, s. 566.
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 318. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Eozapus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-01-29].
- 1 2 3 4 J. Whitaker: Family Zapodidae (Jumping Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 56. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 205. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 266, 1904. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-04-09]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Eozapus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-04-10]. (ang.).
- 1 2 3 4 S. Yang, F. Xie, C. Zhou, Z. Zhang, X. Wang, S. Liu & S. Chen. Molecular phylogeny and taxonomy of the genus Eozapus (Mammalia, Rodentia, Zapodidae) with the description of a new species. „Zoosystematics and Evolution”. 101 (2), s. 605, 2025. (ang.).
- ↑ Bachmayer i Wilson 1970 ↓, s. 567.
- ↑ 邱铸鼎 & 李强 / Z.-d. Qiu & Q. Li. 内蒙古中部新近纪啮齿类动物 / Neogene rodents from central Nei Mongol, China. „中国古生物志 总号 / Palaeontologia Sinica”. New series C. 30 (187), s. 1–684, 2016. (chiń. • ang.).
- ↑ А.В. Lopatin & V.S. Zazhigin. The history of the Dipodoidea (Rodentia, Mammalia) in the Miocene of Asia: 2. Zapodidae. „Paleontological Journal”. 34 (4), s. 452, 2000. (ang.).
- ↑ V. Fahlbusch. The Neogene mammalian faunas of Ertemte and Harr Obo in Inner Mongolia (Nei Mongol), China. – 10. Eozapus (Rodentia). „Senckenbergiana lethaea”. 72 (3–4), s. 199–217, 1992. (ang.).
Bibliografia
- F. Bachmayer & R.W. Wilson. Die Fauna der altpliozänen Höhlen- und Spaltenfüllungen bei Kohfidisch, Burgenland (Österreich). „Annalen des Naturhistorischen Museums in Wien”. 74, s. 533–587, 1970. (niem.).