NGC 1365
 Galaktyka NGC 1365 (ESO) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
2 września 1826 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
spiralna z poprzeczką (SBb) |
| Rektascensja |
03h 33m 36,7s |
| Deklinacja |
–36° 08′ 27″ |
| Odległość |
60 milionów ly |
| Przesunięcie ku czerwieni |
0,005476[1] |
| Jasność obserwowana |
9,5m |
| Rozmiary kątowe |
11,0' × 6,2' |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary |
∅ 200 tys. ly |
| Alternatywne oznaczenia | |
| PGC 13179, ESO 358-17, MCG -6-8-26, VV 825, FCC 121, IRAS03317-3618 | |
NGC 1365 (również PGC 13179) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBb), znajdująca się w gwiazdozbiorze Pieca w odległości około 60 milionów lat świetlnych. Została odkryta 2 września 1826 roku przez Jamesa Dunlopa[2]. Galaktyka ta ma 200 tys. lat świetlnych średnicy. Jest zaliczana do galaktyk Seyferta typu 1.8[2].
Galaktyka NGC 1365 należy do gromady w Piecu.
W NGC 1365 zaobserwowano cztery supernowe: SN 1957C, SN 1983V, SN 2001du i SN 2012fr[3].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- NGC 1365 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
- NGC 1365 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 1365 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 1365 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)