NGC 281
 Mgławica NGC 281 powiązana z gromadą IC 1590 | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
16 listopada 1881 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
obszar H II (również mgławica emisyjna) |
| Rektascensja |
00h 52m 53,8s |
| Deklinacja |
+56° 37′ 30″ |
| Odległość |
9500 ly |
| Rozmiary kątowe |
35' × 30' |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary |
60 ly |
| Alternatywne oznaczenia | |
| Mgławica Pacman, IC 11, Sharpless 184, Sh 2-184, LBN 616, OCL 313 | |
NGC 281 (również Mgławica Pacman[1], Sharpless 184 lub IC 11) – obszar H II (również mgławica emisyjna) znajdujący się w konstelacji Kasjopei. Został odkryty 16 listopada 1881 roku przez Edwarda Barnarda[2]. Znajduje się w odległości około 9500 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Perseusza.
Mgławica ta jest klasycznym obszarem H II, oświetlanym przez młode gwiazdy uformowane w tej mgławicy. Obłok molekularny, z którego powstała mgławica od kilku milionów lat jest miejscem formowania się młodych masywnych gwiazd. Gwiazdy te należą do gromady IC 1590 znajdującej się powyżej centrum NGC 281. Gromada gwiazd obfitująca w nowe gwiazdy jest źródłem energii mgławicy. Wskazuje to na to, że proces tworzenia gwiazd trwa. Na pierwszym planie mgławicy widocznych jest kilka ciemnych globul Boka. W tych gęstych globulach obserwowanych w latach 90. XX wieku w podczerwieni odkryto protogwiazdy. Największa globula należąca do NGC 281 ma średnicę około 2,6 roku świetlnego.
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gendler Niebo, Rok wydania: 2007, Wydawnictwo: Carta Blanca, ISBN 978-83-60887-00-4
Linki zewnętrzne
- NGC 281 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
- NGC 281 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 281 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 281 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)