NGC 5257
.jpg) NGC 5257 (z lewej) i NGC 5258 (HST) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
13 maja 1793 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
spiralna z poprzeczką (SBb/P) |
| Rektascensja |
13h 39m 52,8s |
| Deklinacja |
+00° 50′ 25″ |
| Odległość | |
| Przesunięcie ku czerwieni |
0,02274[2] |
| Jasność obserwowana |
12,1m |
| Rozmiary kątowe |
1,6' × 0,8' |
| Alternatywne oznaczenia | |
| UGC 8641, IRAS13373+0105, MCG 0-35-15, UM 598, ZWG 17.55, VV 55, KCPG 389A, ARP 240, PGC 48330 | |
NGC 5257 (również PGC 48330 lub UGC 8641) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBb/P), znajdująca się w gwiazdozbiorze Panny. Została odkryta 13 maja 1793 roku przez Williama Herschela[3].
Galaktyki NGC 5257 i NGC 5258 tworzą oddziałującą ze sobą grawitacyjnie parę, połączoną „mostem” zbudowanym ze słabych gwiazd. Para ta została skatalogowana jako Arp 240 w Atlasie Osobliwych Galaktyk Haltona Arpa i znajduje się w odległości około 300 milionów lat świetlnych od Ziemi. W dyskach obu galaktyk zachodzą intensywne procesy gwiazdotwórcze[1].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- NGC 5257 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 5257 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 5257 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)