Nektarolot
| Lonchophylla | |||
| O. Thomas, 1903[1] | |||
![]() Nektarolot pomarańczowy (L. robusta) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
nektarolot | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Lonchophylla mordax O. Thomas, 1903 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Nektarolot[2] (Lonchophylla) – rodzaj ssaków z podrodziny nektarolotów (Lonchophyllinae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[3][4][5].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 48–83 mm, długość ogona 5–13 mm, długość ucha 9–18 mm, długość tylnej stopy 8–17 mm, długość przedramienia 32–48 mm; masa ciała 7–23 g[4][6].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1903 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule zatytułowanym Notatki o małpach, nietoperzach, drapieżnikach i gryzoniach Ameryki Południowej, z opisami nowych gatunków, opublikowanym w czasopiśmie „The Annals and magazine of natural history”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) nektarolot kąsający (L. mordax).
Etymologia
Lonchophylla: gr. λογχη lonkhē ‘włócznia, lanca’; φυλλον phullon ‘liść’[7].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3][2]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[9] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Lonchophylla mordax | O. Thomas, 1903 | nektarolot kąsający | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: Alagoas, Sergipe i północno-wschodnia Bahia; zakres wysokości: do 500 m n.p.m. | DC: 5–5,6 cm DO: 0,8–1,2 cm DP: 3,4–3,7 cm MC: 7,5–11 g |
NT |
| Lonchophylla chocoana | Dávalos, 2004 | nektarolot duży | gatunek monotypowy | zachodnie Andy w południowo-zachodniej Kolumbii (Chocó, Valle del Cauca i Nariño) i północno-zachodnim Ekwadorze (Esmeraldas); zakres wysokości: 500–1000 m n.p.m. | DC: 6,7–7,4 cm DO: 0,7–1,1 cm DP: 4,2–4,8 cm MC: 19–23 g |
DD | |
![]() |
Lonchophylla concava | A.E. Goldman, 1914 | nektarolot rabujący | gatunek monotypowy | południowa Kostaryka na południe do pacyficznych nizin w Panamie, w zachodniej Kolumbii oraz przybrzeżnym i andyjskim północno-zachodnim Ekwadorze; zakres wysokości: 10–1500 m n.p.m. | DC: 5,4–6,5 cm DO: 0,5–1,2 cm DP: 3,2–3,5 cm MC: 7–10 g |
LC |
| Lonchophylla fornicata | Woodman, 2007 | nektarolot nizinny | gatunek monotypowy | znany z kilku stanowisk w przybrzeżnych równinach południowo-zachodniej Kolumbii (Velle del Cauca i Nariño) i północno-zachodnim Ekwadorze (Imbabura); zakres wysokości: 75–510 m n.p.m. | DC: 5,2–6,2 cm DO: 0,7–1,2 cm DP: 3,3–3,5 cm MC: około 8,7 g |
DD | |
| Lonchophylla orcesi | L. Albuja & A.L. Gardner, 2005 | nektarolot tajemniczy | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: znany tylko z miejsca typowego w Cordillera de Toisán (Esmeraldas) | DC: około 6,1 cm DO: około 1,1 cm DP: około 4,7 cm MC: około 22 g |
DD | |
| Lonchophylla hesperia | G.M. Allen, 1908 | nektarolot skryty | gatunek monotypowy | południowo-zachodni Ekwador i północno-zachodnie Peru; zakres wysokości: 0–2000 m n.p.m. | DC: 5,9–6,8 cm DO: 0,7–1,3 cm DP: 3,4–5,1 cm MC: około 10 g |
NT | |
| Lonchophylla orienticollina | Dávalos & Corthals, 2008 | nektarolot kordylierski | gatunek monotypowy | północno-zachodnia Wenezuela (Serranía de Perijá i Cordillera de Mérida), Kolumbia (wschodnie Andy i północna Sierra de la Macarena) oraz Ekwador (wschodnie Andy); zakres wysokości: 75–2015 m n.p.m. | DC: 6,1–7,1 cm DO: 0,6–1,1 cm DP: 4–4,7 cm MC: 11–16 g |
DD | |
| Lonchophylla handleyi | J. Edwards Hill, 1980 | nektarolot jaskiniowy | gatunek monotypowy | wschodni Ekwador i wschodnie Peru; zakres wysokości: 500–1200 m n.p.m. | DC: 6,6–8,3 cm DO: 0,5–0,6 cm DP: 4,3–4,8 cm MC: 16–21 g |
LC | |
![]() |
Lonchophylla robusta | G.S. Miller, 1912 | nektarolot pomarańczowy | gatunek monotypowy | od północno-zachodniej i południowo-wschodniej Nikaragui do zachodniej i środkowej Kolumbii, północno-zachodniej Wenezueli, Ekwadoru oraz północno-zachodniego Peru; zakres wysokości: do 1500 m n.p.m. | DC: 5,6–7,5 cm DO: 0,6–1,2 cm DP: 3,9–4,6 cm MC: 13–16 g |
LC |
| Lonchophylla dekeyseri | Taddei, Vizotto & Sazima, 1983 | nektarolot stołeczny | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: cerrado (Tocantins na południe do Mato Grosso do Sul) oraz na przejściu cerado w caatinga (Piauí) | DC: 4,8–6,3 cm DO: 0,5–0,8 cm DP: 3,4–3,8 cm MC: 9,8–11,5 g |
EN | |
![]() |
Lonchophylla inexpectata | Moratelli & Dias, 2015 | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: Pernambuco i Bahiá | DC: brak danych DO: brak danych DP: 3,2–3,6 cm MC: 7–9,5 g |
NE | |
| Lonchophylla bokermanni | Sazima, Vizotto & Taddei, 1978 | nektarolot samotny | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: cerrado w Bahii i Minas Gerais; zakres wysokości: 720–1130 m n.p.m. | DC: 5,5–6,3 cm DO: 1–1,2 cm DP: 3,6–4,1 cm MC: 10–12 g |
EN | |
| Lonchophylla peracchii | Dias, Esbérard & Moratelli, 2013 | nektarolot leśny | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: Mata Atlântica w Bahii, Rio de Janeiro i São Paulo; prawdopodobnie Espírito Santo; zakres wysokości: 0–900 m n.p.m. | DC: brak danych DO: brak danych DP: 3,4–3,7 cm MC: brak danych |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, EN – gatunek zagrożony, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; DP – długość przedramienia; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 O. Thomas. Notes on South-American monkeys, bats, carnivores, and rodents, with descriptions of new species. „The Annals and magazine of natural history”. Seventh Series. 12 (70), s. 458, 1903. (ang.).
- 1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 103. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 172–174. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- 1 2 3 4 5 S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 528–532. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Lonchophylla. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-13]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 502–503. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 950, 1904. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.0) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-04-04]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Lonchophylla – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-04-04]. (ang.).



.jpg)
.jpg)