Neon Muzeum
Fragment ekspozycji (2012) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Budynek 55, Soho Factory |
| Data założenia | |
| Zakres zbiorów | |
| Wielkość zbiorów |
ok. 60 neonów (600 liter) |
| Dyrektor |
Ilona Karwińska i David Hill |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
| Strona internetowa | |
Neon Muzeum, także Muzeum Neonów[1][2] – prywatna galeria-muzeum znajdująca się na warszawskiej Pradze-Południe, działająca w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością[3]. Zajmuje się dokumentacją i ochroną polskich reklam świetlnych powstałych po II wojnie światowej[4][5][6]. Jest pierwszym w Polsce i jednym z nielicznych muzeów neonów na świecie.
W 2012 muzeum wprowadziło się do zabytkowej hali Zakładów Amunicyjnych „Pocisk” przy ul. Mińskiej 25, na terenie Soho Factory[2].
Otwarcie placówki nastąpiło 19 maja 2012 w trakcie Nocy Muzeów[7][8].
Opis
Historia muzeum rozpoczęła się w 2005 gdy Ilona Karwińska uratowała przed zniszczeniem neon dawnego sklepu „Berlin” przy ul. Marszałkowskiej w Warszawie[9].
W zbiorach muzeum znajduje się ok. 100 neonów z całej Polski[10]. Większość pochodzi z lat 60. i 70. XX wieku. Najstarszym neonem jest prawdopodobnie neon pochodzący z dworca Warszawa Stadion[11]. Do muzeum trafiły m.in. neony z restauracji „Szanghaj” i „Ambasador”, kawiarni „Jaś i Małgosia” oraz Spółdzielczego Domu Handlowego „Sezam”[12][10].
Dziewięć największych neonów m.in. GŁÓWNA KSIĘGARNIA TECHNICZNA, Jubiler, dworzec kolejowy CHODZIEŻ, KINO PRAHA i WARSZAWA WSCHODNIA jest rozmieszczonych na budynkach znajdujących się na terenie Soho Factory. Muzeum opiekuje się również kilkoma neonami na terenie Warszawy, m.in. Syrenką na ulicy Grójeckiej[11].
W 2013 muzeum wraz ze spółką RWE było organizatorem konkursu „Neon dla Warszawy”[13].
W 2020 placówka została uznana przez czytelników brytyjskiego dziennika „The Guardian” za jedno z 12 najciekawszych miejskich muzeów w Europie[14].
W marcu 2025 poinformowano o planowanej zmianie siedziby muzeum z Soho Factory na Pałac Kultury i Nauki[2].
Przypisy
- ↑ O nas. [w:] Neon Muzeum [on-line]. neonmuzeum.org. [dostęp 2014-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-08)].
- 1 2 3 Michał Wojtczuk. Co się stanie z zabytkowym budynkiem?. „Gazeta Stołeczna”, s. II, 19 marca 2025.
- ↑ Neon Muzeum Ltd Spółka Z Ograniczoną Odpowiedzialnością Oddział W Polsce | Rejestr.Io [online], rejestr.io [dostęp 2020-02-27] (ang.).
- ↑ Ilona Karwińska, Polish Cold War Neon, wyd. Mark Batty Publisher, Nowy Jork, ISBN 978-1-935613-35-0, 2011
- ↑ Ilona Karwińska, Warsaw Polish Neon, wyd. Gazeta Wyborcza, ISBN 978-83-7552-469-7, 2008
- ↑ Steven Heller, Visuals, The New York Times, 2 grudzień 2011
- ↑ Neon Muzeum. Green Eyes, 2012-05-20. [dostęp 2012-05-26].
- ↑ Paweł Wegner: Muzeum Neonów otwarte!. mmwarszawa.pl, 2012-05-20. [dostęp 2012-05-26].
- ↑ Agnieszka Kowalska: Pierwsze w Polsce Muzeum Neonów działa już w Warszawie. gazeta.pl, 2011-03-20. [dostęp 2012-05-26].
- 1 2 Magdalena Dubrowska: Uratowany bajeczny i inne skarby. Zobaczcie warszawskie neony. cojestgrane24.wyborcza.pl. s. 28 sierpnia 2016. [dostęp 2018-05-21].
- 1 2 Anna Kalinowska. Muzeum neonów. Rozmowa z Iloną Karwińską. „Stolica”, s. 17, grudzień 2013.
- ↑ Paweł Gawlik. Drugie życie neonów z Sezamu. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 18 maja 2018.
- ↑ Tomasz Demiańczuk: „Miło Cię widzieć” – zabłyśnie nowy symbol stolicy. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 20 czerwca 2014. [dostęp 2014-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-05)].
- ↑ 12 of the best city museums in Europe: readers’ travel tips. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 10 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-10].


