Neon Muzeum

Neon Muzeum
Muzeum Neonów
Ilustracja
Fragment ekspozycji (2012)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

Budynek 55, Soho Factory
ul. Mińska 25
03-808 Warszawa

Data założenia

19 maja 2012

Zakres zbiorów

neony reklamowe

Wielkość zbiorów

ok. 60 neonów (600 liter)

Dyrektor

Ilona Karwińska i David Hill

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Neon Muzeum”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Neon Muzeum”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Neon Muzeum”
Ziemia52°15′00″N 21°03′44″E/52,250000 21,062222
Strona internetowa

Neon Muzeum, także Muzeum Neonów[1][2] – prywatna galeria-muzeum znajdująca się na warszawskiej Pradze-Południe, działająca w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością[3]. Zajmuje się dokumentacją i ochroną polskich reklam świetlnych powstałych po II wojnie światowej[4][5][6]. Jest pierwszym w Polsce i jednym z nielicznych muzeów neonów na świecie.

W 2012 muzeum wprowadziło się do zabytkowej hali Zakładów Amunicyjnych „Pocisk” przy ul. Mińskiej 25, na terenie Soho Factory[2].

Otwarcie placówki nastąpiło 19 maja 2012 w trakcie Nocy Muzeów[7][8].

Opis

Historia muzeum rozpoczęła się w 2005 gdy Ilona Karwińska uratowała przed zniszczeniem neon dawnego sklepu „Berlin” przy ul. Marszałkowskiej w Warszawie[9].

W zbiorach muzeum znajduje się ok. 100 neonów z całej Polski[10]. Większość pochodzi z lat 60. i 70. XX wieku. Najstarszym neonem jest prawdopodobnie neon pochodzący z dworca Warszawa Stadion[11]. Do muzeum trafiły m.in. neony z restauracji „Szanghaj” i „Ambasador”, kawiarni „Jaś i Małgosia” oraz Spółdzielczego Domu Handlowego „Sezam”[12][10].

Dziewięć największych neonów m.in. GŁÓWNA KSIĘGARNIA TECHNICZNA, Jubiler, dworzec kolejowy CHODZIEŻ, KINO PRAHA i WARSZAWA WSCHODNIA jest rozmieszczonych na budynkach znajdujących się na terenie Soho Factory. Muzeum opiekuje się również kilkoma neonami na terenie Warszawy, m.in. Syrenką na ulicy Grójeckiej[11].

W 2013 muzeum wraz ze spółką RWE było organizatorem konkursu „Neon dla Warszawy”[13].

W 2020 placówka została uznana przez czytelników brytyjskiego dziennika „The Guardian” za jedno z 12 najciekawszych miejskich muzeów w Europie[14].

W marcu 2025 poinformowano o planowanej zmianie siedziby muzeum z Soho Factory na Pałac Kultury i Nauki[2].

Przypisy

  1. O nas. [w:] Neon Muzeum [on-line]. neonmuzeum.org. [dostęp 2014-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-08)].
  2. 1 2 3 Michał Wojtczuk. Co się stanie z zabytkowym budynkiem?. „Gazeta Stołeczna”, s. II, 19 marca 2025.
  3. Neon Muzeum Ltd Spółka Z Ograniczoną Odpowiedzialnością Oddział W Polsce | Rejestr.Io [online], rejestr.io [dostęp 2020-02-27] (ang.).
  4. Ilona Karwińska, Polish Cold War Neon, wyd. Mark Batty Publisher, Nowy Jork, ISBN 978-1-935613-35-0, 2011
  5. Ilona Karwińska, Warsaw Polish Neon, wyd. Gazeta Wyborcza, ISBN 978-83-7552-469-7, 2008
  6. Steven Heller, Visuals, The New York Times, 2 grudzień 2011
  7. Neon Muzeum. Green Eyes, 2012-05-20. [dostęp 2012-05-26].
  8. Paweł Wegner: Muzeum Neonów otwarte!. mmwarszawa.pl, 2012-05-20. [dostęp 2012-05-26].
  9. Agnieszka Kowalska: Pierwsze w Polsce Muzeum Neonów działa już w Warszawie. gazeta.pl, 2011-03-20. [dostęp 2012-05-26].
  10. 1 2 Magdalena Dubrowska: Uratowany bajeczny i inne skarby. Zobaczcie warszawskie neony. cojestgrane24.wyborcza.pl. s. 28 sierpnia 2016. [dostęp 2018-05-21].
  11. 1 2 Anna Kalinowska. Muzeum neonów. Rozmowa z Iloną Karwińską. Stolica”, s. 17, grudzień 2013.
  12. Paweł Gawlik. Drugie życie neonów z Sezamu. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 18 maja 2018.
  13. Tomasz Demiańczuk: „Miło Cię widzieć” – zabłyśnie nowy symbol stolicy. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 20 czerwca 2014. [dostęp 2014-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-05)].
  14. 12 of the best city museums in Europe: readers’ travel tips. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 10 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-10].

Linki zewnętrzne