Neophaedon segnis
| Neophaedon segnis | |||||
| (Weise, 1884) | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Gromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Nadrodzina | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina |
Chrysomelinae | ||||
| Rodzaj |
Neophaedon | ||||
| Gatunek |
Neophaedon segnis | ||||
| |||||
Neophaedon segnis – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1884 roku przez Juliusa Weisego pod nazwą Phaedon segnis[1].
Chrząszcz o wysklepionym, jajowatym w zarysie ciele długości od 3,5 do 4 mm. Ubarwienie wierzchu ciała jest granatowe lub ciemnozielone, połyskujące metalicznie. Czułki są brunatne z brunatnożółtymi nasadami i słabo grubieją ku wierzchołkom. Odnóża są brunatne z żółtobrunatnymi wierzchołkami goleni. Przedplecze ma zarys trapezowaty z niemal prostymi krawędziami bocznymi. Pokrywy mają biegnącą wzdłuż bocznej krawędzi bruzdkę biorącą początek na barku i dochodzącą do ⅔ ich długości. Przedłużeniem tej bruzdki jest szereg drobnych punktów. Skrzydła tylnej pary są całkowicie zanikłe. Stopy mają wyraźne wcięcie na szczycie członu trzeciego[2].
Owad górski, zasiedlający pobrzeża potoków, strumieni i rowów oraz wilgotne zarośla i lasy[3].
Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Niemiec, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Ukrainy, Rumunii, Słowenii oraz Bośni i Hercegowiny[4]. Swym zasięgiem obejmuje Alpy, Karpaty i Góry Dynarskie[2][3]. W Polsce stwierdzono go na Babiej Górze i w Tatrach[1][3].
Przypisy
- 1 2 Neophaedon segnis (J. Weise, 1884). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-03-11].
- 1 2 Andrzej Warchałowski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 94b Stonkowate — Chrysomelidae. Podrodziny: Chrysomelinae i Galerucinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1973.
- 1 2 3 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1979.
- ↑ Sternoplatys segnis (Weise, 1884). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-11].