Neoraimondia herzogiana

*Neoraimondia herzogiana*
	; Neoraimondia herzogiana
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	goździkopodobne
Rząd	goździkowce
Rodzina	kaktusowate
Rodzaj	Neoraimondia
Gatunek	Neoraimondia herzogiana
	Nazwa systematyczna
	Neoraimondia herzogiana ; (Backeb.) Buxb. & Krainz; Kat. Kult. Stehend. Art. 2 ed.
Synonimy
	Neocardenasia herzogiana Backeb.;
	Neocardenasia herzogiana Backeb.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Neoraimondia herzogiana – gatunek rośliny z rodziny kaktusowatych^[4]^[3]. Występuje w Boliwii^[4].

Pochodzenie nazwy

Nazwa rodzajowa Neoraimondia herzogiana pochodzi od nazwiska Antonio Raimondi, urodzonego we Włoszech peruwiańskiego geografa i naukowca^[6].

Neoraimondia herzogiana występuje na wyżynach centralnej Boliwii^[6], na wysokości od 800 do 2300 m n.p.m.^[4]. Zasiedla obszary suche^[7].

Łodyga: Pień o wysokości do 10 a nawet 15 m i średnicy do 40-60 cm^[7]. 1,5–3 m powyżej ziemi tworzy 3–11 odgałęzień o średnicy 10–15 cm, nie rozgałęziających się już dalej^[7]. Należący do tego samego rodzaju Neoraimondia arequipensis rozgałęzia się tuż nad ziemią^[6]^[7] i nie posiada pnia^[7]. Pędy mają 6–7 żeber^[7]. Kaktus ten przypomina nieco pokrojem saguaro występujące w Arizonie^[8].

Liście: Ciernie wyrastające z areoli, tylko promieniste, środkowych brak. W dolnej części pnia są bardzo rozwinięte, u góry oraz na areolach wytwarzających kwiaty krótkie lub brak^[7].
Areole kaktusów z rodzaju Neoraimondia wytwarzają nowe ciernie i kwiaty wielokrotnie, co roku. Jest to nietypowe dla rodziny kaktusowatych. Skupiska cierni stają się w ten sposób każdego roku coraz dłuższe^[8]^[6]. Areole są długie, podczas gdy u większości kaktusów drobne. U tego gatunku na 2–3 letnich areolach pnia wyrasta 10–15 cierni, na starych 15–25. Mają one długość od 2 do 18 cm^[7].

Kwiaty: Wyrastają z areoli wytwarzających kwiaty, 1–3 (zwykle 1) / areolę, długość 6–7 cm, okwiat różowy (łososiowy), dno kwiatowe pokryte licznymi areolami z cienkimi cierniami, liczne, ułożone spiralnie pręciki, słupek u nasady żółty, pod znamieniem różowy^[7].

Owoce: Owalne, o długości 5–6 cm, skórka różowa. Nasiona o długości 1,5 mm^[7].

Neoraimondia herzogiana jest rośliną doniczkową^[9].

Owoce tego kaktusa mają smak podobny do ananasa i truskawki, są sprzedawane w Aiquile i Mizque w Boliwii^[7].

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-20] (ang.).
1 2 Tropicos | Name – Neoraimondia herzogiana (Backeb.) Buxb. & Krainz. Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. [dostęp 2017-11-19]. (ang.).
1 2 3 4 M.M. Lowry M.M., J.J. Carr J.J., Neoraimondia herzogiana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2013-1.RLTS.T152368A629086.en [dostęp 2021-02-14] (ang.).
↑ Neoraimondia herzogiana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
1 2 3 4 Scott McMahon. Neoraimondia. „Central Spin”, s. 5, lipiec 2014. Central Arizona Cactus & Succulent Society. [dostęp 2017-11-19]. (ang.).
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Roberto Kiesling, James Mauseth. History and Taxonomy of Neoraimondia herzogiana (Cactaceae). „Cactus and Succulent Journal”. 7, s. 47-42, styczeń 2000. [dostęp 2017-11-19]. (ang.).
1 2 James D. Mauseth, Roberto Kiesling, Carlos Ostolaza: A Cactus Odyssey. JOURNEYS IN THE WILDS OF BOLIVIA, PERU, AND ARGENTINA. PORTLAND, OREGON: TIMBER PRESS, 2002. ISBN 0-88192-526-8. [dostęp 2017-11-20]. (ang.).
↑ Search "Neoraimondia herzogiana". Cactus Shop. [dostęp 2017-11-20]. (ang.).