Sukcesja apostolska
| Data konsekracji |
9 listopada 1721 |
| Konsekrator |
André-Hercule de Fleury |
| Współkonsekratorzy |
François-César Le Blanc
François-Honoré-Lancelot de Casaubon de Maniban |
| Konsekrowani biskupi |
|
| Alexandre Milon |
1726 |
| Armand Bazin de Bezons |
1731 |
| Pierre-Jules-César de Rochechouard-Montigny |
1734 |
| François de Fitz-James |
1739 |
| Louis-François Néel de Christot |
1740 |
| Jean-François-Joseph Rochechouart |
1741 |
| Bertrand-Jean-Baptiste-René du Guesclin |
1741 |
| Pierre-Augustin-Bernardin de Rosset de Rocozel de Fleury |
1746 |
| Charles de Grimaldi d’Antibes |
1747 |
| Joseph-Antoine-Jacques Richier de Cérisy |
1751 |
| Arthur-Richard Dillon |
1753 |
|
| Współkonsekrowani biskupi |
|
| Denis-Alexandre Le Blanc |
1722 |
| Charles-Louis de Froullay de Tessé |
1724 |
| Antoine-François de Bliterswyck de Montcley |
1724 |
| Pierre de Pardaillan de Gondrin d’Autin |
1724 |
| Edme Mongin |
1725 |
| Charles-Louis-Auguste Le Tonnelier de Breteuil |
1725 |
| Jean-Baptiste-Antoine de Brancas |
1725 |
| François-Charles de Béringhen d’Armainvilliers |
1726 |
| François de Baglion de la Salle |
1727 |
| Étienne-René Potier de Gesvres |
1728 |
| Charles-François Le Févre de Laubriéres |
1732 |
|
Nicolas-Charles de Saulx-Tavannes (ur. we wrześniu 1690 w Paryżu, zm. 10 marca 1759 tamże) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Rouen, wielki jałmużnik Francji.
Życiorys
Pochodził z arystokratycznego rodu. 24 września 1721 został wybrany biskupem Châlons-sur-Marne. Sakrę biskupią otrzymał 9 listopada 1721 w Paryżu z rąk biskupa André Hercule’a de Fleury’ego (współkonsekratorami byli biskupi César Le Blanc i François-Honoré de Maniban). 18 grudnia 1733 objął stolicę metropolitalną Rouen, na której pozostał już do śmierci. 5 kwietnia 1756 Benedykt XIV wyniósł go do godności kardynalskiej. Nie brał udziału w konklawe wybierającym Klemensa XIII.
Bibliografia
| Biskupi |
- ok. 250 (Nicaisius)
- Mellonius (260–311)
- Avitianus (311–325)
- Severus (325–341)
- Eusebius (341–366)
- Marcellinus (366–385)
- Piotr I (385–393)
- św. Wiktryk (393–417)
- Innocenty (417–426)
- Sylwester (426–442)
- Malsonus (442–451)
- Germanus (451–462)
- Crescent (462–488)
- Godardus (488–525)
- Fileul (533–542)
- Evodus (542–550)
- Prætextatus (550–589)
- Melancus (589–602)
- Hidulphus (602–631)
- Romanus (631–640)
- Audoen (641–689)
- Ansbert (689–693)
- Grippo (695–719)
- Roland (719–722)
- Hugo z Szampanii (722–730)
- Robert I (740–744)
|
|---|
| Arcybiskupi |
- Grimo (744–748)
- Ragenfred (748–753)
- Remigiusz (753–762)
- Hugo II (762–769)
- Majnard (769–800)
- Gilbert (800–828)
- Ragnoard (828–836)
- Gombaud (836–849)
- Paweł (849–855)
- Ganelon (855–869)
- Adalard (869–872)
- Riculf (872–876)
- Jan I (876–889)
- Witton (889–910)
- Franco (911–919)
- Gonthard (919–942)
- Hugo III (942–989)
- Robert II (990–1037)
- Mauger (1037–1054)
- Maurille (1055–1067)
- Jan II (1067–1078)
- Wilhelm I Bonne-Âme (1078–1110)
- Godfryd Bretoński (1111–1128)
- Hugo IV (1129–1164)
- Rotrou (1165–1184)
- Walter de Coutances (1184–1208)
- Robert III Poulain (1208–1222)
- Thibaud d’Amiens (1222–1229)
- Maurycy (1231–1237)
- Piotr II de Colmieu (1237–1245)
- Eudes I Clement (1245–1247)
- Eudes II Rigaud, franciszkanin (1248–1275)
- Wilhelm II de Flavacourt (1276–1306)
- Bernard de Fargis (1306–1311)
- Gilles Asselin de Montaigu (1311–1319)
- Wilhelm III de Durfort (1319–1331)
- Piotr III Roger de Beaufort (1331–1338)
- Aimery Guenaud (1338–1342)
- Mikołaj I Roger (1342–1347)
- Jan III de Marigny (1347–1351)
- Piotr IV de la Forêt (1351–1356)
- Wilhelm IV de Flavacourt (1356–1369)
- Filip d'Alençon (1369–1375)
- Piotr V de la Montre (1375–1375)
- Wilhelm V de Lestranges (1375–1388)
- Wilhelm VI de Vienne (1389–1406)
- Ludwik I d’Harcourt (1406–1422)
- Jean de la Rochetaillée (1422–1431)
- Hugo V des Orges (1431–1436)
- Ludwik II Luksemburski (1436–1443)
- Raoul Roussel (1443–1452)
- Guillaume d’Estouteville (1453–1482)
|
|---|
Arcybiskupi,
prymasi Normandii
od 1457 |
|
|---|
