Nie ma powrotu Johnny
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
28 kwietnia 1970 |
| Kraj produkcji |
Polska |
| Język |
angielski |
| Czas trwania |
71 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Kaveh Pur Rahnama |
| Główne role |
Jack Recknitz |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Kazimierz Wawrzyniak |
| Scenografia | |
| Kostiumy |
Jolanta Komorowska |
| Montaż |
Zenon Piórecki |
| Produkcja |
ZF Wektor |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja |
Nie ma powrotu Johnny – polski dramat wojenny z 1969 roku w reżyserii Kaweha Pur Rahnamy.
Fabuła
Wojna w Wietnamie. Patrol rzeczny amerykańskich żołnierzy bierze do niewoli Wietnamczyka podejrzanego o przynależność do Vietcongu. Po drodze ich łódź wpływa na minę. W rezultacie eksplozji giną wszyscy amerykańscy żołnierze za wyjątkiem Johna Scotta i przykutego do niego jeńca. John za pomocą krótkofalówki wzywa na pomoc swoich kolegów. Ci bez powodzenia podążają jego śladem. Ostatecznie wygrywa silniejszy psychicznie – John staje się jeńcem Wietnamczyka.
Obsada
- Jack Recknitz – John William Scott
- Nguyen Van Quynh – Hue (jeniec)
- Nguyen Thi Lap – epizod
- Vuong Van Cat – epizod
- Józef Morgała – żołnierz amerykański
- Włodzimierz Bednarski – żołnierz amerykański
- Jerzy Kaczmarek – żołnierz amerykański
- Jan Kasprzykowski – żołnierz amerykański
i inni.
Produkcja
Nie ma powrotu Johnny był w pełni autorskim filmem (scenariusz i reżyseria) Kaveh Pur Rahnama – zamieszkałego w Polsce i tworzącego po polsku pisarza i twórcy filmowego pochodzenia irańskiego. Obraz Pur Rahnama jest filmem w historii polskiej kinematografii bardzo oryginalnym. Złożyły się na to ukazana tematyka (egzotyczna wojna), a zwłaszcza scenografia, która od pierwszych zdjęć zwróciła uwagę i wzbudziła uznanie polskich krytyków. Niekonwencjonalny sposób robienia zdjęć Jan Olszewski na łamach tygodnika Film porównywał do dzieł Hitchcoka i Murnaua[1].
Sam reżyser twierdził, że jego głównym celem było szczegółowe ukazanie w filmie konfliktu dwóch postaw: „Tak więc cała wielka wojna kilkuset tysięcy ludzi zostaje tu sprowadzona do konfliktu dwu reprezentantów wrogich armii. Ten konflikt ma jednak pewien głębszy sens moralny. Wietnamczyk wie, o co walczy: ma nie tylko program »na nie« (wypędzenie Amerykanów), ale także »na tak« (stworzenie własnego niepodległego państwa, odbudowa zniszczeń). Amerykanin wyposażony jest w najnowsze zdobycze techniki wojennej, ale jego walka pozbawiona jest moralnego uzasadnienia”[1]. Obraz miał swoją premierę kinową wiosną 1970 roku[2]. Spotkał się z życzliwym przyjęciem krytyków[3].
Plenery
Karnocice nad Zalewem Szczecińskim, plaże w Międzyzdrojach (gdzie pojawienie się „amerykańskiego żołnierza” i „wietnamskiego żołnierza” wywołało niemałą sensację)[4].
Galeria
- Zalew Szczeciński – główny plener filmu
- Radziecki Mi-4 imitujący w filmie amerykański Sikorsky H-19
Przypisy
- 1 2 Jan Olszewski. Nie ma powrotu Johnny. „Film”. Nr 34(1081), s. 10-11, 1969-08-24. Warszawa: WAiF.
- ↑ Idziemy do kina. „Film”. Nr 16(1115), s. 15. Warszawa: WAiF.
- ↑ Bogumił Drozdowski. Go home. „Film”. Nr 20(1119), s. 5. Warszawa: WAiF.
- ↑ Nie ma powrotu Johnny. „Film”. Nr 33(1082), s. 16, 1969-08-17. Warszawa: WAiF.
Bibliografia
- Jan Słodowski: Leksykon polskich filmów fabularnych. Warszawa: Wiedza i Życie, 1997, s. 414-415. ISBN 83-7184-928-1.
Linki zewnętrzne
- Nie ma powrotu Johnny w bazie IMDb (ang.)
- Nie ma powrotu Johnny w bazie Filmweb
- Nie ma powrotu Johnny w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Nie ma powrotu Johnny w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”