Niepoprawny Trinity

Niepoprawny Trinity

...continuavano a chiamarlo Trinità

Gatunek	western, komedia
Rok produkcji	1971
Data premiery	21 października 1971
Kraj produkcji	Włochy
Język	angielski
Czas trwania	128 minut
Reżyseria	Enzo Barboni
Scenariusz	Enzo Barboni
Główne role	Terence Hill Bud Spencer
Muzyka	Guido & Maurizio De Angelis
Zdjęcia	Aldo Giordani
Scenografia	Enzo Bulgarelli
Kostiumy	Luciano Sagoni
Montaż	Antonio Siciliano
Produkcja	Italo Zingarelli
Wytwórnia	West Film
Dystrybucja	Delta Film Distribuzione
Poprzednik	Nazywają mnie Trinity (1970)
Kontynuacja	Trinità & Bambino... e adesso tocca a noi! (1995)

Niepoprawny Trinity (wł. ...continuavano a chiamarlo Trinità) – włoska komedia typu spaghetti western z 1971 roku w reżyserii Enzo Barboniego. Film stanowi bezpośrednią kontynuację obrazu Nazywają mnie Trinity (1970), w którym główne role zagrali Terence Hill i Bud Spencer. Zdjęcia realizowano głównie w rejonie Campo Imperatore w Abruzji^[1]. Produkcja odniosła ogromny sukces komercyjny, stając się wówczas najbardziej dochodowym filmem we Włoszech. W 1995 roku powstała kontynuacja zatytułowana Trinità & Bambino... e adesso tocca a noi!, będąca dalszym ciągiem serii Trinity.

Kilka lat później, Bambino i Trinità ponownie spotykają się w domu swoich rodziców. Bambino wciąż jest wściekły, ponieważ przez brata musiał zająć się wielkim stadem bydła. Dlatego nie cieszy się z jego widoku, ale musi złożyć obietnicę umierającemu ojcu, że zaopiekuje się Trinitym i zrobi z niego porządnego złodzieja koni^[2].

W drodze bracia próbują napaść na powóz, ale akcja kończy się fiaskiem, bo nie chcą okradać rodziny farmerów. Wręcz przeciwnie – wszystko obraca się tak, że pomagają naprawić ich wóz. Ponieważ niemowlę z rodziny musi zobaczyć się z lekarzem, Trinità przekonuje Bambina, by „przesłał pieniądze”. Po tej przygodzie bracia docierają do miasteczka, gdzie pokerowy profesjonalista i mistrz rewolweru Wild Card Hendricks ukrywa się przed wymiarem sprawiedliwości. Trinità podejmuje z nim grę w pokera i wygrywa wszystkie jego pieniądze. Trinità i Bambino inwestują wygraną w porządne ubrania^[2].

Ledwo się przebrali, spotykają rodzinę, którą wcześniej próbowali napaść. Zostają serdecznie rozpoznani. Aby odwrócić uwagę od faktu, że są bandytami, i zaimponować pięknej córce, Trinità mówi jej, że w rzeczywistości są tajnymi agentami z Waszyngtonu. Ich rozmowę podsłuchuje również jeden z ludzi wielkiego właściciela ziemskiego Jamesa Parkera, który ma swoje macki w różnych szemranych interesach. Natychmiast dostrzega zagrożenie, jakie mogą stanowić bracia, i postanawia ich przekupić, by przymknęli oko na jego działania. Trinità i Bambino z radością przyjmują pieniądze i ruszają dalej w stronę El Paso^[2].

Ich reputacja tajnych agentów wyprzedza ich. W saloonie, na przykład, łapią kilku poszukiwanych przez Parkera ludzi i odbierają nagrodę od skorumpowanego szeryfa – tylko po to, by zaraz kazać mu ich wypuścić. Ten rytuał powtarzają kilkukrotnie. Podczas chwilowego tête-à-tête z córką dobrze już znanej rodziny, Trinità przypadkowo dowiaduje się, że Parker wykorzystuje klasztor pokojowo nastawionych mnichów do nielegalnych transakcji bronią. Perspektywa zysków z tych interesów oraz niechęć do Parkera i jego ludzi sprawia, że Bambino i Trinità stają po stronie mnichów i w wielkim finale serwują bandytom kilka porządnych razów^[2].

• Terence Hill – Trinità
• Roger Browne – Trinità (głos)
• Bud Spencer – Bambino
• Richard McNamara – Bambino (głos)
• Yanti Somer – córka farmera
• Linda Gary – córka farmera (głos)
• Harry Carey Jr. – ojciec Trinity’ego i Bambina
• Jessica Dublin – matka Trinity’ego i Bambina
• Emilio Delle Piane – James Parker
• Gene Luotto – James Parker (głos)
• Enzo Tarascio – szeryf
• Marc Smith –
  • szeryf (głos),
  • szef bandytów z Dallas (głos)
• Pupo De Luca – główny mnich
• Edward Mannix –
  • główny mnich (głos),
  • farmer (głos)
• Benito Stefanelli – Stingary Smith
• Riccardo Pizzuti – szef bandytów z Dallas
• Enzo Fiermonte – farmer
• Dana Ghia – żona farmera
• Susan Spafford – żona farmera (głos)
• Franco Ressel – szef kuchni
• Gérard Landry – Lopert
• Craig Hill – Lopert (głos)
• Luigi Bonos – Ozgur
• John Stacy – Ozgur (głos)
• Antonio Monselesan – Wild Card Hendricks
• Fortunato Arena – poplecznik Parkera
• Jean Louis – Murdock
• Gildo Di Marco – Meksykanin
• Gilberto Galimberti – gracz w pokera z zasłoniętymi oczami

źródło:^[2].

Film odniósł ogromny sukces finansowy, stając się najlepiej zarabiającym włoskim filmem w historii, z liczbą widzów we Włoszech wynoszącą 14,55 mln – wyróżnienie to przypadło wcześniej jego poprzednikowi, Nazywają mnie Trinity^[3]. W RFN film ten obejrzało 12,3 mln osób, co stawia go na siódmym miejscu najpopularniejszym filmie w Niemczech do tej pory^[4].

• Niepoprawny Trinity w bazie IMDb (ang.)
• Niepoprawny Trinity w bazie Filmweb