Nierozłączka obrożna

Nierozłączka obrożna
	Agapornis swindernianus
	(Kuhl, 1820)
	; Podgatunek A. s. zenkeri – okaz muzealny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	papugowe
Rodzina	papugi wschodnie
Podrodzina	damy
Plemię	Agapornithini
Rodzaj	Agapornis
Gatunek	nierozłączka obrożna
Synonimy
	Agapornis swinderniana (Kuhl, 1820); Psittacus Swindernianus Kuhl, 1820;
	Agapornis swinderniana (Kuhl, 1820); Psittacus Swindernianus Kuhl, 1820;
Podgatunki
	A. s. swindernianus (Kuhl, 1820); A. s. zenkeri Reichenow, 1895; A. s. emini Neumann, 1908;
	A. s. swindernianus (Kuhl, 1820); A. s. zenkeri Reichenow, 1895; A. s. emini Neumann, 1908;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania

Nierozłączka obrożna^[4] (Agapornis swindernianus) – gatunek małego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Występuje w Afryce Środkowej i Zachodniej.

Morfologia

Wygląd: Samiec nie różni się od samicy ubarwieniem. Ptaki te są oliwkowozielone z wierzchu, a brzuch jest żółtozielony. Na karku jest czarna półobroża. Dziób i nogi są szare.
Wymiary

Wyróżnia się trzy podgatunki A. swindernianus^[2]^[6]^[5].

Wyróżniane podgatunki
A. s. swindernianus	Podgatunek nominatywny, występuje wyspowo w Liberii, Wybrzeżu Kości Słoniowej i południowej Ghanie.
A. s. zenkeri	Zamieszkuje Kamerun i Gabon po południowo-zachodnią Republikę Środkowoafrykańską i zachodnią Demokratyczną Republikę Konga. Od podgatunku nominatywnego różni się tym, że pod czarną półobrożą na szyi ma czerwono-brązowy pasek sięgający do piersi.
A. s. emini	Zamieszkuje północną, środkową i wschodnią Demokratyczną Republikę Konga oraz zachodnią Ugandę. Podobny do zenkeri, ale czerwono-brązowy pasek od szyi po pierś nie sięga tak daleko.

Biotop: Deszczowe i nizinne lasy, ale w Ugandzie jest też spotykana na wysokości do 1800 m n.p.m. Cały dzień i noc spędzają w koronach drzew.
Pożywienie: Nasiona figi, ale też inne nasiona, owoce, owady i ich larwy.
Gniazdowanie: Gniazdują w gniazdach termitów nadrzewnych oraz w dziuplach drzew, do których samice znoszą duże ilości trawy i kory. Zaczynają składać jaja w porze deszczowej, kiedy jest wystarczająca ilość pokarmu. Samica znosi ok. 5 jaj, które wysiaduje przez 23 dni. Pisklęta przez 5 tygodni przebywają w gnieździe. Później przez 2 tygodnie są jeszcze karmione przez rodziców.

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje nierozłączkę obrożną za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy^[3].

1 2 Agapornis swindernianus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 Black-collared Lovebird (Agapornis swindernianus). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
1 2 Agapornis swindernianus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Agapornithini Salvin, 1882 (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-08].
1 2 3 Black-collared Lovebird (Agapornis swindernianus). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-10-08]. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-08]. (ang.).