Noga pelikana
| Aporrhais pespelicanis[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
 Trzy muszle nogi pelikana z Włoch | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Nadrodzina |
Stromboidea | ||
| Rodzina |
Aporrhaidae | ||
| Rodzaj |
Aporrhais | ||
| Gatunek |
noga pelikana | ||
| Synonimy | |||
| |||
Noga pelikana (Aporrhais pespelecanis) – gatunek jadalnego, niezbyt dużego ślimaka z rodziny Aporrhaidae, zamieszkującego morza pełnosłone wokół Europy.
Jego muszla kształtem przypomina muszle szponiatek, z którymi należąc do nadrodziny Stromboidea jest dość blisko spokrewniony. Jest ona mało kolorowa, czasem jasnobrązowa z białym wnętrzem. Załamane zwoje ze spiralnymi rowkami na skrętce, ozdobione są wypukłymi, wzdłużnymi rzędami guzów lub spiralnymi żebrami powyżej dobrze zaznaczonego szwu[2]. U młodych osobników muszla ma kształt stożka o dużej wysokości i małej szerokości. Okazy dorosłe rozbudowują zewnętrzną krawędź jej otworu w charakterystyczną szeroką płytkę z palczastymi wyrostkami w liczbie od 2 do przynajmniej 4. Przypomina ona nogę ptaka wodnego o rozstawionych palcach, spiętych błoną pławną – stąd nazwa ślimaka. Gatunek mułożerny – żywi się detrytusem. Muszla rośnie do 5 cm wysokości[3].
Zasięg występowania tego gatunku obejmuje Morze Śródziemne i Czarne (głównie w rejonie wylotu Bosforu), Morze Północne oraz europejskie wody przybrzeżne Atlantyku. Żyje na dnie piaszczystym lub mulistym na głębokości do 10 m, najczęściej całkowicie w nim zagrzebana[3].
Przypisy
- ↑ Aporrhais pespelicanis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ S. Peter Dance, Muszle, seria: Kolekcjoner, Warszawa: Wiedza i Życie, 2001, ISBN 83-7184-921-4.
- 1 2 Mały słownik zoologiczny. Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 185-186.