Norilsk Nickel

Norilsk Nickel
ГМК «Норильский Никель»
Logo
ilustracja
Państwo

 Rosja

Siedziba

Norylsk

Data założenia

1935

Prezes

Władimir Potanin

brak współrzędnych
Strona internetowa

Norilsk Nickel (ros. ГМК «Норильский Никель», w skrócie Норникель) – przedsiębiorstwo górniczo-hutnicze w Federacji Rosyjskiej. Specjalizuje się w wyszukiwaniu, wydobyciu, przetwarzaniu niklu i palladu, produkowaniu i realizacji produkcji na podstawie materiałów naturalnych[1].

Warunki naturalne dla powstania przedsiębiorstwa

Geografia i klimat

Norylsk to miasto na północy w Kraju Krasnojarskim Rosji nad rzeką Jenisej, które znajduje się w subarktycznej strefie klimatycznej Syberii. Średnia temperatura w najbardziej zimnym miesiące (styczniu) jest od -25C do -30C, a w najbardziej ciepłym (lipcu) – od 12C do 14C[2].

zima w Norylsku

Budowa geologiczna

Norylsk znajduje się na Wyżynie Środkowosyberyjskiej, gdzie skały osadowe powstały w epoce paleozoicznej i kenozoicznej. Z czasem kształtowały duże kompleksy wulkaniczne, w wyniku których pojawiły się rudy niklu, platyny i miedzi.

Dzisiaj rejon ma zasoby niklu 70% ogółu rezerw rosyjskich, miedzi 70%, platyny 89% i kobaltu[2].

Historia

Zagospodarowanie złoża

Proces pojawienia pierwszych wiosek nad rzeką Jenisej zaczynał się na początku XVI wieku. W latach 1650 w powiecie Jenisej mieszkaniec znalazł pierwszą miedź. Później w latach 1719–1720-ch po podpisaniu Piotrem I ukazu o naukowych badaniach w Syberii zaczynały się aktywnie wyszukiwania minerałów. Podczas tego procesu były napisane kilka prac naukowych na podstawie rożnych analiz ziemi: Karla Ernsta von Baera „Najnowsze informacje o najbardziej wysuniętej na północ części Syberii pomiędzy rzekami Hatanga i Piaseczna” oraz Alexandra von Middendorffa „Podróż na północ i wschód Syberii”.

Alexander von Middendorff

W 1865 roku, wraz z ustanowieniem pierwszego słupa dla miedzi, rozpoczęto przetwarzanie złoża norylskiego. W czasie pojawiają się nowe słupy w zależności od zasób (węgiel, siarczki, nikiel), nowe różne badania i prace naukowe (Aleksandra Sotnikova „Do kwestii eksploatacji norylskiego (Dudinskiego) złoża węgla kamiennego i rudy miedzi (w związku z praktycznym wdrożeniem i rozwojem Północnej Drogi Morskiej)”; Borysa Rożkowa i Michała Bazżyna „Geologiczno-petrograficzny zarys rudnego Norylska”).

Na podstawie badań i zebranych materiałów z Norylska w 1935 roku Rada Komisarzy Ludowych ZSRR podejmowała decyzje o zbudowaniu w Norylsku Kombinat niklu[3].

Czasy ZSRR

Równolegle z budowo Kombinatu kontynuowały się badania złoża.

Po rozpoczęciu II wojny światowej została używana praca przymusowa kilkuset tysięcy Polaków, które były deportowany z teren Kresów Wschodnich Drugiej Rzeczypospolitej, w kopalniach niklu. Oni mieszkali w obozach specjalnych pod nadzorem żołnierzy NKWD i pracowali w bardzo ciężkich umowach, z powodu czego obserwowałaś duża śmiertelność[4][5].

W 1942 roku pracownicy potrafili zrobić pierwszy Feinstein, w 1943 r. zaczęli robić elektroliz niklu[6].

Dzięki modernizacji w 1953 roku zostało wyprodukowano 35% niklu, 12% miedzi, 30% tlenku węgla od ogólnej produkcji danych rodzaju metali w całym kraju[6].

W 1960 roku zostało otwarte jedno z największych na świecie złoża rudy miedzi i niklu na półwyspie Tajmyrskim, dzięki czemu zaczęło się budowanie nowych kopalń i miasta Tałnach.

W 1981 roku zaczęły pracę fabryka wzbogacania w mieście Tałnach oraz Nadeżdinski zakład metalurgiczny[6].

Czasy Federacji Rosyjskiej

W latach 1990 odbyły się transformacja i akcje przedsiębiorstw, w wyniku czego one się stały spółkę akcyjną zamiast koncernu państwowego.

W 2006 roku Norilsk Nickel wziął udział w opracowaniu złoża masłowskiego. Podczas pracy przez cztery lata lat wydobył niklu 728 tys. ton, miedzi 1,1 mln ton, platyny 12,5 mln uncji, złota 1,3 mln uncji.

W 2015 roku został uruchomiony projekt kompleksu fabryki wzbogacania w Norylsku.

Norylsk Nickel
Norilsk Nickel
wpływ emisji na środowisko

Ostatnie 10 lat kontynuuje swoją pracę jest krytykowany z powodu korupcji i negatywnego wpływu na środowisko[6].

Działalność w rokach 2016-2023

2016 Zamknięcie fabryki niklu, żeby zmniejszyć emisji dwutlenku siarki do atmosfery Norylska[6].
2017 Skończenie modernizacji fabryki wzbogacania.

Podpisanie protokołu ustaleń z niemieckim koncernem chemicznym BASF[6].

2018 Podpisanie umowy długoterminowej z BASF o dostawę surowców kobaltowych i niklowych[6].
2019 Kompania wzięła udział w corocznym “Dniu inwestora” w Londynie, gdzie była pokazana strategia na następne 10 lat i program ekologiczny[6].
2020 Została podpisana umowa z Fortum i BASF o recykling baterii w m. Harjavalta we własnej fabryce niklu[6].
2021 Został wyprodukowany pierwszy na świecie nikiel neutralny pod względem emisji dwutlenku węgla[7].
2023 Stworzenie wspólnej fabryki z kompanią “Lukoil” wydobycia gazu naturalnego i ropy naftowej “Wareinaftagaz”[8].
2024 Z powodu rosyjskiej inwazji na Ukrainę przedsiębiorstwo zostało objęte sankcjami przez USA[9].

Model biznesowy

Działalność

1) Baza mineralno-surowcowa i eksploracja geologiczna

przewidywane zapasy: 1257 mln t. rudy (9 mln t. Ni; 16 mln t. Cu)

zidentyfikowane zapasy: 1 869 mln t rudy (14 mln t. Ni; 23 mln t. Cu)

2) Wydobywanie i wyprodukowanie

3) Sprzedaż[10]

Geografia aktywów

1) zakład produkcyjny Norylska

2) zakład produkcyjny Kolska

3) Zabajkalski zakład produkcyjny[10]

Wyniki finansowe (2024)

EBITDA: 6,9 mld USD

Rentowność EBITDA: 48%

Przychody: 14,4 mld USD[10][11]

Krytyka

Norylsk Nickel jest jednym z głównych trucicieli środowiska w Rosji. W maju 2020 roku elektrociepłownia w Krasnojarsku, zarządzana przez przedsiębiorstwo, skaziła wodę i grunty powyżej 21 000 ton oleju opałowego. Z punktu widzenia większości ekologów, przyczyną tego był fatalny stan techniczny zbiornika. Zdaniem menedżerów organizacji było to osiadanie fundamentów zbiornika, spowodowane topnieniem wiecznej zmarzliny.

Jednym z głównych powodów takiego stanu rzeczy jest bezczynność państwa w celu uzyskania jak największych przychodów do budżetu federalnego, jak też środków na schematy korupcyjne dla elit rosyjskich[12].

Przypisy

  1. Главная [online], Норникель [dostęp 2025-01-22] (ros.).
  2. 1 2 Севастьянов Дмитрий Викторович, Исаченко Татьяна Евгеньевна, Гук Елена Николаевна, Норильский регион: от природной специфики к практике освоения, „Вестник Санкт-Петербургского университета. Науки о Земле” (3), 2014, s. 82–94, ISSN 2541-9668 [dostęp 2025-01-22].
  3. https://www.geokniga.org/bookfiles/geokniga-podzemnaya-razrabotka-mestorozhdeniy.pdf [dostęp 2024-12-26].
  4. https://nck.pl/upload/deportacje_polakw_na_syberi_w_xx_wieku433.pdf.
  5. https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Niepodleglosc_i_Pamiec/Niepodleglosc_i_Pamiec-r2015-t22-n2_(50)/Niepodleglosc_i_Pamiec-r2015-t22-n2_(50)-s147-170/Niepodleglosc_i_Pamiec-r2015-t22-n2_(50)-s147-170.pdf.
  6. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Наша история [online], Норникель [dostęp 2025-01-22] (ros.).
  7. Премиальная безуглеродность [online], «Ведомости. Экология», 2 września 2021 [dostęp 2025-01-22] (ros.).
  8. ПРАЙМ, „Лукойл” и „Норникель” зарегистрировали на Ямале нефтегазовую компанию [online], ПРАЙМ, 2023 [dostęp 2025-01-22] (ros.).
  9. «Норникель» прокомментировал введенные против «дочек» санкции [online], РБК, 26 sierpnia 2024 [dostęp 2025-01-22] (ros.).
  10. 1 2 3 Бизнес-модель [online], Норникель [dostęp 2025-01-22] (ros.).
  11. Финансовая отчетность [online], Норникель [dostęp 2025-01-22] (ros.).
  12. https://wsb.edu.pl/files/pages/3971/tom_3.pdf.