Norkodeina
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
9-methoksy-1,2,3,4,4a,7,7a,13-oktahydro-4,12-metanobenzofuro[3,2-e]izochinolin-7-ol |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C17H19NO3 |
| Masa molowa |
285,34 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
467-15-2 |
| PubChem |
1255 |
| SMILES |
COC1=C2C3=C(CC4C5C3(CCN4)C(O2)C(C=C5)O)C=C1 |
|
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna |
| Legalność w Polsce |
środek odurzający grup II-N i III-N |
Norkodeina – organiczny związek chemiczny, metabolit kodeiny po N-demetylacji. Ma niewielkie działanie opioidowe, jednak jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz II, jego preparat także w wykazie III)[1]. W Ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii jest w grupie II-N, a jego preparat w grupie III-N (o złagodzonej kontroli)[2].