Nowosiółki Stare
![]() | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
222604 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
Nowosiółki Stare, Stare Nowosiółki (biał. Старыя Навасёлкі, Staryja Nawasiołki; ros. Старые Новосёлки, Staryje Nowosiołki) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Siejłowicze, przy drodze republikańskiej R54.
Historia
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów znajdowały się w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. W 1598 wojewoda trocki Mikołaj Krzysztof Radziwiłł „Sierotka” nadał Nowosiółki klasztorowi bernardynów w Nieświeżu[2] lub według innego źródła na uposażenie proboszcza nieświeskiego[3][4]. Wieś odpadła od Polski w 1793 w wyniku II rozbioru.
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Howiezna. Po 1831, gdy w wyniku represji po powstaniu listopadowym władze carskie zamknęły klasztor bernardynów w Nieświeżu, wieś przeszła na własność skarbu państwa[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], w gminie Howiezna[5]. W 1921 miejscowość liczyła 403 mieszkańców, zamieszkałych w 73 budynkach, w tym 401 Polaków i 2 Białorusinów. 330 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 73 prawosławnego[5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- 1 2 Nowosiółki (124), pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 282.
- ↑ Andrea Mariani. Duszpasterstwo jezuitów nieświeskich w XVII–XVIII wieku. Między ideałem potrydenckim a lokalnymi uwarunkowaniami. „Rocznik Lituanistyczny”. 2, 2016. Wydział Historyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
- ↑ Omułyńce, pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 533.
- 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia
- Nowosiółki (124), pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 282.
- Mapa WIG Stołpce. [dostęp 2024-10-13]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-10-13]. (ros. • biał.).
.jpg)


_location_map.png)