Nycticorax caledonicus crassirostris

Nycticorax caledonicus crassirostris[1]
Vigors, 1839
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	pelikanowe
Podrząd	czaplowce
Rodzina	czaplowate
Rodzaj	Nycticorax
Gatunek	ślepowron rdzawy
Podgatunek	Nycticorax caledonicus crassirostris

Nycticorax caledonicus crassirostris – wymarły podgatunek ślepowrona rdzawego, ptaka brodzącego z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Zamieszkiwał Wyspy Bonin leżące na Pacyfiku, należące do Japonii.

Średniej wielkości czapla o krępej budowie. Ptaki te osiągały wielkość do 61 centymetrów. Wierzch głowy był czarny, wyrastały z niego dwa ozdobne białe pióropusze, które sięgały do tułowia. Grzbiet barwy brązowo-cynamonowej, brzuch biały. Nogi i stopy barwy pomarańczowej, dziób czarny. W porównaniu z podgatunkiem nominatywnym Nycticorax caledonicus caledonicus miał większy i silniejszy dziób.

Nycticorax caledonicus crassirostris został opisany przez Nicholasa Aylwarda Vigorsa w 1839 roku na podstawie raportów pruskiego rysownika Heinricha von Kittlitza i kapitana brytyjskiej marynarki wojennej Fredericka Williama Beecheya w trakcie podróży statkiem HMS Blossom w 1828 roku.

Pokarm stanowiły przede wszystkim ryby, owady i małe żółwie.

Jedynym znanym miejscem występowania Nycticorax caledonicus crassirostris były dwie wyspy z grupy Wysp Bonin, tj. Chichi-jima i Nakōdo-jima. Siedliskiem tych ptaków były plaże i bagna. Gniazdował na niskich drzewach.

Nycticorax caledonicus crassirostris posiada obecnie status podgatunku wymarłego (EX). Wymarł niespełna 50 lat po jego opisaniu. Ostatni okaz schwytano w 1889 roku na wyspie Nakōdo-jima. Obecnie istnieje sześć okazów muzealnych, po jednym w Londynie i Bremie oraz cztery w Petersburgu. Najbardziej prawdopodobną przyczyną jego wyginięcia było drapieżnictwo szczurów i dzikich kotów. Pośrednią przyczyną było także kolekcjonowanie piór w celu wyrobu kapeluszy przez modystki. Z tej przyczyny ptaki te były masowo odstrzeliwane. Kapelusze takie były szczególnie modne w ówczesnych czasach w Japonii. Z tej również przyczyny nie zachowały się żadne muzealne egzemplarze w japońskich muzeach.

• James C. Greenway (1967): Extinct and Vanishing Birds of the World. Dover Publications Inc., New York.
• David Day: The Doomsday Book of Animals. Ebury Press, London 1981.
• Dieter Luther: Die ausgestorbenen Vögel der Welt. Westarp Wissenschaften, 1995.

• Wypchany okaz Nycticorax caledonicus crassirostris w Muzeum Historii Naturalnej w Petersburgu