Oaxaca de Juárez

Oaxaca de Juárez

Herb
Państwo	Meksyk
Stan	Oaxaca
Data założenia	1486[1]
Burmistrz	Javier Villacaña Jiménez
Wysokość	1555 m n.p.m.
Populacja (2020) • liczba ludności	270 955
Nr kierunkowy	951
Kod pocztowy	68000
Położenie na mapie Oaxacy Oaxaca de Juárez
Położenie na mapie Meksyku Oaxaca de Juárez
17°04′04″N 96°43′12″W/17,067778 -96,720000
Strona internetowa

Historyczne centrum Oaxaca i stanowisko archeologiczne Monte Albán^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Meksyk
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	I, II, III, IV
Numer ref.	415
Region[b]	Ameryka Łacińska i Karaiby
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1987 na 11. sesji
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Oaxaca (właśc. Oaxaca de Juárez) – miasto w południowym Meksyku, położone w górach Sierra Madre Południowa, na wysokości około 1500 metrów, przy Drodze Panamerykańskiej. Jego populacja wynosi 270 955 mieszkańców (2010)^[2]. W mieście rozwinął się przemysł włókienniczy, spożywczy oraz drzewny^[1], Oaxaca jest także ważnym ośrodkiem turystycznym.

Kilka lat przed przybyciem Hiszpanów (1486) władca aztecki Ahuitzotl założył w tym miejscu obóz wojskowy o nazwie Huaxyacac. Przebywało w nim na stałe kilka oddziałów. Obóz zdobył Francisco de Orozco na Boże Narodzenie 1521. W kwietniu 1532, jako jedna z pierwszych osad na terenie Nowej Hiszpanii, otrzymała prawa miejskie (z nadania króla Karola V). W pobliżu miasta (we wsi San Pablo Gualateno) urodził się w 1806 Benito Juárez. Od 4 października 1872, po śmierci Juáreza, miasto nosi rozbudowaną nazwę Oaxaca de Juárez^[3].

W 1987 roku historyczne centrum miasta zostało wraz ze stanowiskiem archeologicznym w Monte Albán wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

• Katedra (XVIII w.), z fasadą w stylu plateresco. Budowa świątyni rozpoczęła się w 1535 r., jej konsekracja miała miejsce w 1733 r.
• Basílica de Nuestra Señora de la Soledad (Bazylika Matki Bożej Opuszczonych). Sanktuarium patronki miasta z otoczoną czcią figurą Maryi.
• Kościół Santo Domingo, którego wnętrze zdobione dekoracją stiukową należy do najbogatszych w Meksyku. W kompleksie dawnego konwentu dominikanów znajduje się obecnie także Muzeum Kultur (Museo de las Culturas) z przedhiszpańskimi zabytkami oraz ogród etnobotaniczny.
• Teatr Alcalá. Działalność teatru została zainaugurowana w 1909 roku.

• druga połowa lipca – festiwal folklorystyczny Guelaguetza. Ma on przybliżać bogatą kulturę z różnych regionów stanu, kładąc szczególny nacisk na taniec, muzykę i stroje ludowe.
• koniec października–2 listopada – obchody Dnia Zmarłych. Na ulicach odbywają się huczne przebierane parady zwane comparsas.
• 23 grudnia – Noc Rzodkiewek (Noche de Rábanos). Konkurs na najpiękniejsze rzeźby wykonane z rzodkiewek.

Kuchnia z Oaxaki i jej okolic uznawana jest za jedną z najlepszych w kraju. Do najbardziej charakterystycznych potraw należą: mezcal, czekolada, tamales oaxaqueños, prażone koniki polne, mole (czekoladowy sos, podawany zazwyczaj z drobiem) czy tlayuda (placek kukurydziany wielkości pizzy przygotowywany na piecu opalanym drewnem).

Oaxaca

• 
  Katedra
• 
  Basílica de Nuestra Señora de la Soledad
• 
  Kościół Santo Domingo
• 
  Kościół Santo Domingo, wnętrze

Monte Albán

• Antequera, Hiszpania
• Cancún, Meksyk
• Luanda, Angola
• Palo Alto, Stany Zjednoczone
• Tlaquepaque, Meksyk
• Celaya, Meksyk

• Ola Synowiec, Iwona Klemczak, Meksyk, Pascal, 2022, s. 126-133, ISBN 978-83-8317-039-8.