Obóz jeniecki w Sơn Tây
Obóz jeniecki w Sơn Tây – obóz jeniecki prowadzony przez Wietnam Północny w pobliżu Sơn Tây, ok. 37 km na zachód od Hanoi od końca lat 60. do 1970 roku i ponownie w 1975 roku. W najgorętszym okresie wojny w Wietnamie przetrzymywano tam około 65 amerykańskich jeńców wojennych. Później był wykorzystywany do przetrzymywania cudzoziemców schwytanych w Wietnamie Południowym podczas ofensywy wiosennej 1975 roku.
Operacja Ivory Coast
21 listopada 1970 roku siły zbrojne USA dokonały rajdu na obóz w celu uratowania przetrzymywanych tam amerykańskich jeńców wojennych. Jednak po zajęciu terenu przez siły desantowe okazało się, że w obozie nie ma już żadnych jeńców, ponieważ zostali oni potajemnie przeniesieni w inne miejsca kilka miesięcy wcześniej[1].
1975
W kwietniu/maju 1975 roku obóz został ponownie wykorzystany, gdy agent CIA James Lewis został tam zabrany po tym, jak schwytano go w bazie lotniczej Phan Rang 16 kwietnia 1975 roku podczas ofensywy wiosennej Wietnamskiej Armii Ludowej[2]. Kilka miesięcy później do Lewisa dołączyło 13 innych osób, w tym Paul Struharik, urzędnik USAID schwytany w Buôn Ma Thuột, australijski dziennikarz Peter Whitlock, student studiów podyplomowych Jay Scarborough oraz misjonarze John i Carolyn Miller z rodziną[3].
30 października 1975 roku ostatni więźniowie obozu w Sơn Tây zostali przetransportowani samolotem C-47 do Wientianu w Laosie, a następnie do Bangkoku w Tajlandii[2][3].
Przypisy
- ↑ John Gargus: The Son Tay Raid: American POWs in Vietnam Were Not Forgotten. Texas A&M University Press, 2007, s. 202. ISBN 978-1585446223. (ang.).
- 1 2 Ted Gup: The Book of Honor: The Secret Lives and Deaths of CIA Operatives. Knopf Doubleday Publishing Group. 2007, s. 268–270. ISBN 978-0-307-42819-6. (ang.).
- 1 2 David A. Andelman: 14 Captives Freed by Vietnam Reds. The New York Times, 31.10.1975. [dostęp 2025-02-19]. (ang.).