Objaw „buldoga”

Objaw „buldoga” – objaw neurologiczny polegający na silnym odruchowym uchwyceniu zębami przedmiotu wsuwanego do ust chorego.

Występuje w uszkodzeniach kory płata czołowego bez ścisłej lokalizacji wraz z odruchem chwytania i pochwytywania, perseweracją ruchową lub tonicznym odruchem podeszwowym Hermana[1].

Objaw jako pierwszy opisał i nazwał Aleksiej Janiszewski w 1924[2].

Przypisy

  1. Ryszard Józef Podemski: Kompendium neurologii. Gdańsk: Via Medica, 2008, s. 153. ISBN 978-83-7555-054-2.
  2. ЯНИШЕВСКИЙ АЛЕКСЕЙ ЭРАСТОВИЧ

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.