Oblężenie Saguntu
| walki Kartagińczyków z Iberami | |||
 moneta pochodząca z Saguntu | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Sagunto, na południe od rzeki Ebro, rejon Walencji | ||
| Terytorium |
obecnie Hiszpania | ||
| Wynik |
zwycięstwo Kartaginy | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Hiszpanii  | |||
| 39°40′33″N 0°16′39″W/39,675833 -0,277500 | |||
Oblężenie Saguntu – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 219 p.n.e. i które stało się bezpośrednim powodem wybuchu II wojny punickiej.
W roku 220 p.n.e. mieszkańcy Saguntu (dzisiejsze w Sagunto w Hiszpanii) zaatakowali sprzymierzone z Kartagińczykami plemię Torboletów. W obronie sprzymierzeńców stanął Hannibal Barkas. Podczas gdy mieszkańcy Saguntu bezskutecznie starali się uzyskać pomoc w Rzymie, w roku 219 p.n.e. Hannibal obległ Sagunt (mimo żądań poselstwa rzymskiego, by zaniechał tego, kierowanego zarówno bezpośrednio do niego, jak i do władz kartagińskich w ich stolicy). Miasto otoczone było potężnymi murami, a jego obrońcy długo stawiali Kartagińczykom skuteczny opór. Dopiero po ośmiu miesiącach oblężenia Sagunt został zdobyty, a większość jego mieszkańców wymordowano. Zdobycie miasta i rzeź mieszkańców Saguntu wywołały gniew w Rzymie, który uznał ten fakt za naruszenie układu zawartego z Hazdrubalem i powód do rozpoczęcia nowej wojny z Kartaginą.
Bibliografia
- Bernard Nowaczyk: Kartagina 149–146 p.n.e.. Warszawa: Bellona, 2008, s. 103-104. ISBN 978-83-11-11270-4.