Ociemny

Ociemny
Ociemny Potok
Ilustracja
Ociemny Potok w dolnej części (na wschód od Zimnej Skały)
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

Pieniny

Potok 3 rzędu
Źródło
Współrzędne

49°25′48″N 20°25′53″E/49,430000 20,431389[1]

Ujście
Recypient Dunajec
Miejsce

na południe od Krościenka nad Dunajcem

Wysokość

ok. 420 m n.p.m.

Współrzędne

49°25′52″N 20°26′20″E/49,431111 20,438889[1]

Położenie na mapie gminy Krościenko nad Dunajcem
Mapa konturowa gminy Krościenko nad Dunajcem, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Ociemny[1], Ociemny Potok[2] – potok, lewostronny dopływ Dunajca[3]. Jego zlewnia znajduje się w Krościenku nad Dunajcem w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, gminie Krościenko nad Dunajcem[4].

Potok spływa doliną Pod Ociemne w Pieninach w północno-wschodnim kierunku i uchodzi do Dunajca na wysokości 420 m. Ma długość ok. 1 km i spadek 160 m. W całości znajduje się w granicach Krościenka nad Dunajcem, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim[4].

Przez Ociemny Potok przechodzi droga z centrum Krościenka dochodząca do skały Zawiesy, oraz szlak turystyczny na przełęcz Sosnów i dalej na Sokolicę[2]. Przy szlaku tym, tuż za potokiem znajduje się kapliczka św. Kingi[5]. W 2019 r. w dolinie Ociemnego Potoku znaleziono rzadki w Polsce i podlegający ochronie gatunek grzyba – piestrzenicę wzniesioną[6], a przy ujściu równie rzadką czubniczkę cuchnącą[7].

Przypisy

  1. 1 2 3 Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025, identyfikator PRNG: 91082
  2. 1 2 Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008, s. 1.
  3. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 190, ISBN 83-239-9607-5.
  4. 1 2 Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-10-11].
  5. ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 180, ISBN 83-915859-4-8.
  6. ↑ Anna Kujawa, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Izabela L. Kałucka (red.), Grzyby chronione Polski. Rozmieszczenie, zagrożenia, rekomendacje ochronne, Poznań: Instytut Środowiska Rolniczego i Leśnego Polskiej Akademii Nauk, 2020, ISBN 978-83-938379-8-4.
  7. ↑ Barbara Gumińska, Grzyby wielkoowocnikowe (macromycetes), „Flora i Fauna Pienin – Monografie Pienińskie”, 1, 2000, s. 48.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.