Octan ołowiu(II)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
(CH | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Inne wzory |
(AcO)2Pb | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa |
325,28 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
biały, krystaliczny proszek (trihydrat) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Octan ołowiu(II), (CH
3COO)
2Pb – organiczny związek chemiczny, sól kwasu octowego i ołowiu na II stopniu utlenienia. Z powodu słodkiego smaku jest czasem nazywany cukrem ołowianym.
Otrzymywany jest najczęściej w reakcji tlenku ołowiu(II) (PbO) z kwasem octowym.
PbO + 2CH3COOH → (CH3COO)2Pb + H2O
Krystalizuje jako trójhydrat o wzorze (CH3COO)2Pb•3H2O. Jako dobrze rozpuszczalna sól ołowiu znajduje zastosowanie do syntezy innych jego związków, do wytwarzania papierków ołowiowych (do wykrywania siarczków i siarkowodoru) oraz w przemyśle tekstylnym i barwników.
Podobnie jak większość związków ołowiu jest silnie toksyczny. Zatrucia mają na ogół charakter przewlekły, po długotrwałym narażeniu może dojść do powstania ołowicy. Octan ołowiu wykazuje silne działanie mutagenne i uszkadza mechanizmy rozrodcze. Jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży, a zatrucie nim może doprowadzić do uszkodzeń płodu.
Przypisy
- 1 2 3 CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-70, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
- 1 2 Octan ołowiu(II), [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).
- 1 2 Karta charakterystyki produktu Alfa Aesar, 2010-07-12 (ang.) [dostęp 2011-03-17].
- ↑ Octan ołowiu(II), trihydrat (nr 316512) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-03-17]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
.png)
Acetate.jpg)
