Octavius (statek)

Octavius – XVIII-wieczny statek widmo, który miał dryfować u wybrzeży Grenlandii z zamarzniętą załogą na pokładzie, zanim został odkryty przez inną jednostkę.
Legenda
Według legendy Octavius miał być trzymasztowym szkunerem który został znaleziony 11 października 1775 roku. Załoga statku wielorybniczego Herald, zauważywszy że napotkany przez nich okręt jest bez ludny, miała wejść na jego pokład i znaleźć pod nim całą 28 osobową załogę, martwą i zamarzniętą a ich ciała mały być niemal idealnie zachowane.
Martwego kapitana rzekomo znaleziono siedzącego przy stole, z piórem w ręku i otwartym dziennikiem pokładowym przed sobą. Ostatni wpis miał pochodzić z 1762 roku, co sugerowało że okręt dryfował z martwą załogą po Oceanie Arktycznym przez 13 lat.
Po opuszczeniu statku przez załogę Heralda, Octavius nigdy więcej nie miał być widziany[1][2][3][4].
Spekulacje
Przypuszczalnie Octavius był statkiem który opuścił Anglię w 1761 roku i skierował się na wschód. Po pomyślnym dotarciu do miejsca przeznaczenia, kapitan postanowił udać się dalej na wschód i powrócić do Anglii przez Przejście Północno-Zachodnie, które wówczas było jeszcze słabo zbadane. Podczas tej próby Octavius prawdopodobnie utknął w lodzie na północ od Alaski i w ten sposób miałby przebyć Przejście Północno-Zachodnie docierają do Grenlandii[1][2][3][4].
Przypisy
- 1 2 Voyage of the frozen dead. W: The world's strangest mysteries. Nowy Jork: Gallery Books, 1987, s. 321. ISBN 0-8317-9678-2. (ang.).
- 1 2 Ghost Ship: A New Twist in the Octavius Legend? Posted on February 19, 2013 by David Meyer. (ang.).
- 1 2 Ghost Ship: Tracking down the Octavius Legend? Posted on February 20, 2013 by David Meyer. (ang.).
- 1 2 The Ariel: A Literary Gazette, Volumes 1–2. Ellwood Walter, 1827, s. 130. (ang.).
Bibliografia
- Phyllis Raybin Emert: Mysteries of Ships and Planes. Nowy Jork: Tom Doherty Associates, Inc., 1990, s. 117. ISBN 978-0-8125-9427-0. (ang.).
- Ramsay, Raymond H. No longer on the Map. Nowy Jork: The Viking Press, 1972 (the book tells it the way Vincent Gaddis does in Invisible Horizons: True Mysteries of the Sea, Philadelphia 1965, pp. 105–108. R. H. Ramsay himself adds that he can't guarantee that the story is true, as it has appeared in many sensation-seeking publications, and he himself couldn't trace its origin.)