Oflag VIII E Johannisbrunn
![]() | |
| Typ | |
|---|---|
| Odpowiedzialny | |
| Rozpoczęcie działalności |
1940 |
| Zakończenie działalności |
1 lipca 1942(dts) |
| Miejsce |
Jánské Koupele, gmina Staré Těchanovice |
| Narodowość więźniów | |
Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej ![]() | |
| 49°50′06,86″N 17°42′15,30″E/49,835240 17,704250 | |
Oflag VIII E został zorganizowany przez Niemców w lipcu 1940 w Johannisbrunn (Jánské Koupele) koło Opawy na Czeskim Śląsku jako międzynarodowy obóz generalski. Przebywało w nim ok. 70 generałów i ich ordynansi: 30 z Polski, 24 z Francji, 7 z Holandii, 6 z Belgii oraz brygadier z Wielkiej Brytanii (bryg. Nigel FitzRoy Somerset[1]) i pułkownik z Norwegii.
27 kwietnia 1942 wszyscy polscy jeńcy zostali wywiezieni z obozu. Większość z nich trafiła do Oflagu VII A Murnau.
Obóz został zlikwidowany 1 lipca 1942.
Komendanci obozu
- płk Hencker
- gen. mjr Johann Janusz
Generałowie polscy
- generałowie dywizji
- generałowie brygady
- Roman Abraham
- Franciszek Alter
- Władysław Bończa-Uzdowski
- Leopold Cehak
- Jan Chmurowicz
- Walerian Czuma
- Franciszek Dindorf-Ankowicz
- Juliusz Drapella
- Janusz Gąsiorowski
- Jan Jagmin-Sadowski
- Edmund Knoll-Kownacki
- Wincenty Kowalski
- Emil Krukowicz-Przedrzymirski
- Jan Kazimierz Kruszewski
- Józef Kwaciszewski
- Stanisław Oktawiusz Małachowski
- Czesław Młot-Fijałkowski
- Zygmunt Piasecki
- Wacław Piekarski
- Zygmunt Podhorski
- Zdzisław Przyjałkowski
- Stanisław Taczak
- Wiktor Thommée
- Aleksander Załęski
- Juliusz Zulauf
- kontradmirałowie
Generałowie holenderscy
- generał Henri Winkelman, naczelny dowódca holenderskich wojsk lądowych podczas inwazji niemieckiej
- gen. por. Petrus Best[2]
- gen. por. Jan Joseph Voorst tot Voorst
- gen. por. Herman Franciscus Voorst tot Voorst
- gen. mjr Adrianus van den Bent
- gen. mjr Hugo Charles Gustav van Lawick
- wadm. w st. spocz. N.J. van Laer[2]
Przypisy
- ↑ 140th (5th London) Army Field Regiment, Royal Artillery, Captivity- Officers of the Regiment, 1940-45. [dostęp 2022-01-04]. (ang.).
- 1 2 Zwolniony z obozu w 1941 ze względu na stan zdrowia.
Bibliografia
- Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939, Warszawa 1994.
- Sprawozdanie gen. Emila Krukowicza-Przedrzymirskiego z pobytu w niewoli, „Przegląd Historyczno-Wojskowy”, 2007, nr 3, s. 145–164.

