Ognisko Wilno
![]() Drużyna piłkarska KPW Ognisko Wilno w 1936 roku | |||
| Pełna nazwa |
Kolejowe Przysposobienie Wojskowe | ||
|---|---|---|---|
| Data rozwiązania | |||
| Państwo | |||
| Siedziba | |||
| Adres |
ul. Artyleryjska, Wilno | ||
| Stadion | |||
| |||
Ognisko Wilno – klub piłkarski z siedzibą w Wilnie. Rozwiązany podczas II wojny światowej.
Historia
Piłkarska drużyna Ognisko została założona w Wilnie w latach 20. XX wieku. Zespół złożony był z pracowników kolei.
Od 1922, kiedy został utworzony Wileński OZPN, występował w rozgrywkach polskiej okręgowej ligi Wilno - Klasa A, która od sezonu 1926/27 stała nazywać się okręgową. W sezonach 1929 i 1930 zdobywał tytuł mistrzowski okręgu wileńskiego.
Klub dwukrotnie grał w grupach eliminacyjnych dla mistrzów okręgówek, walczących w barażach o awans do I ligi. Ale nigdy nie zakwalifikował się do najwyższej klasy[1].
We wrześniu 1939 roku, kiedy wybuchła II wojna światowa, klub przestał istnieć.
Sukcesy
- mistrz wileńskiego OZPN:
- 1929, 1930
Inne sekcje
Piłka siatkowa
Lekkoatletyka
W barwach klubu występowali m.in. medaliści Mistrzostw Polski Aleksander Żyliński i Józef Żylewicz.
Bokserska

Zawodnikami klubu byli brązowi medaliści Mistrzostw Polski Jan Matiukow i Paweł Krasnopiórow.
Przypisy
- ↑ Historia I ligi polskiej w statystyce
- ↑ Krzysztof Mecner 80 lat polskiej siatkówki - Od "przebijanki" do ligi światowej, str 266
Bibliografia
- Encyklopedia piłkarska FUJI, Kolekcja klubów, tom 4: "Lwów i Wilno", Andrzej Gowarzewski
