Ogończyk kolumbijski

Ogończyk kolumbijski
Synallaxis fuscorufa[1]
Sclater,PL, 1882
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

garncarzowate

Podrodzina

ogończyki

Rodzaj

Synallaxis

Gatunek

ogończyk kolumbijski

Synonimy
  • Synallaxis fusco-rufa Sclater,PL, 1882[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Ogończyk kolumbijski[4] (Synallaxis fuscorufa) – gatunek małego ptaka z rodziny garncarzowatych (Furnariidae). Występuje w północno-zachodniej części Ameryki Południowej i jest endemitem Kolumbii. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN klasyfikowany jest jako gatunek bliski zagrożenia (NT, ang. Near Threatened)[5].

Systematyka

Takson ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał angielski przyrodnik Philip Lutley Sclater w 1882 roku na łamach „Proceedings of the Zoological Society of London”. Autor nadał mu nazwę Synallaxis fusco-rufa, a jako miejsce typowe podał San Sebastian w Sierra Nevada de Santa Marta w Kolumbii[2][6]. Jest to gatunek monotypowy[7][8][9][10].

Etymologia

  • Synallaxis: gr. συναλλαξις sunallaxis, συναλλαξεως sunallaxeōs „wymiana, zamiana”[11].
  • fuscorufa: łac. fuscus – ciemny, przydymiony, łac. rufus – rudy, ryży[12].

Morfologia

Mały ptak o czerwonobrązowych tęczówkach, od szarych do niebieskoszarych nogach i stopach. Nie występuje dymorfizm płciowy. Dziób dosyć długi i cienki, górna szczęka czarna, dolna niebieskoszara, górna szczęka nieco zakrzywiona w końcowej części. Ptak jest głównie jasnoczerwonaworudy oprócz czarniawej plamki w okolicach dzioba i oka. Obie płcie mają matowy szaro-oliwkowy grzbiet, oliwkowe boki. Ogon długi, stopniowany, o podobnej długości jak tułów ptaka. Nieznacznie różni się od ogończyka jednobarwnego (Synallaxis unirufa). Młode osobniki są nieco ciemniejsze, mają delikatne pręgi na brzuchu, jasnobrązowe oczy i żółtawo-różową żuchwę[5][10].

Długość ciała 16–18 cm, masa ciała 15–17 g[10].

Zasięg występowania

Ogończyk kolumbijski występuje tylko w górach Sierra Nevada de Santa Marta w północnej Kolumbii. Zasięg występowania (EOO, Extent of Occurrence) według szacunków organizacji BirdLife International obejmuje około 5280 km², występuje przeważnie w zakresie wysokości od 2000 do 3000 m n.p.m., lokalnie niżej – do 760 m n.p.m.[10][13]

Ekologia i zachowanie

Jego głównym habitatem są dolne warstwy obrzeży wilgotnych lasów górskich, krzaczaste obszary wtórnego wzrostu i zarośnięte polany[10]. Długość pokolenia jest określona na 3,11 roku[13]. Ptak ten żeruje zazwyczaj w parach. Raczej nie spotyka się go pojedynczo. Ogończyk kolumbijski ma niezróżnicowaną dietę składającą się ze stawonogów. Zaobserwowano, że podejmuje pokarm z liści i niewielkich gałęzi na wysokości 1–2 m nad poziomem gruntu[10].

Rozmnażanie

Prawie nie ma informacji o rozmnażaniu i gniazdowaniu tego gatunku. Ptaki z powiększonymi gonadami obserwowano w okresie od stycznia do czerwca[10].

Status

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN ogończyk kolumbijski jest uznawany za gatunek bliski zagrożenia (NT, ang. Near Threatened)[3]. Wielkość populacji jest oszacowana na więcej niż 2500, a mniej niż 9999 dorosłych osobników. BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny ze względu na adaptację ogończyka kolumbijskiego do zmieniającego się habitatu[13].

Przypisy

  1. ↑ Synallaxis fuscorufa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 Denis Lepage, Rusty-headed SpinetailSynallaxis fuscorufa [online], Avibase [dostęp 2024-05-31] (ang.).
  3. 1 2 Synallaxis fuscorufa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Furnariidae Gray,GR, 1840 – garncarzowate – Horneros, foliage-gleaners and spinetails (Wersja: 2023-12-04). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-05-31].
  5. 1 2 Handbook of the Birds of the World. Josep del Hoyo, Andrew Elliott & Jordi Sargatal (red.). T. 8: Broadbills to Tapaculos. Barcelona: Lynx Edicions, 2003, s. 281. ISBN 84-87334-50-4. (ang.).
  6. ↑ P.L. Sclater, On two apparently new Species of the Genus Synallaxis, „Proceedings of the Zoological Society of London”, Part 3, 1882, s. 578 (ang.).
  7. ↑ HBW and BirdLife International, Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 8.1 [online], styczeń 2024 [dostęp 2024-05-11].
  8. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ovenbirds, woodcreepers. IOC World Bird List (v14.1). [dostęp 2024-05-31]. (ang.).
  9. ↑ Alan P. Peterson, PASSERIFORMES THRAUPIDAE, Wersja 5.012 (2021.12.25) [online], Zoonomen Nomenclatural data [dostęp 2024-05-31] (ang.).
  10. 1 2 3 4 5 6 7 Remsen, Jr., J.V: Rusty-headed Spinetail Synallaxis fuscorufa, version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2024-05-31]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  11. ↑ Synallaxis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2024-05-31] (ang.).
  12. ↑ fuscorufa, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2024-05-31] (ang.).
  13. 1 2 3 Species factsheet: Synallaxis fuscorufa [online], BirdLife International, 2024 [dostęp 2024-05-31] (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.