Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Giżycku

Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Giżycku

Brama główna
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Siedziba	Giżycko
Adres	ul. Białostocka 25 11-500 Giżycko
Data założenia	1945; 1 stycznia 1981 jako OSM
Forma prawna	Spółdzielnia
Prezes	dr inż. Szczepan Szumowski
Nr KRS	0000119987
Zatrudnienie	384 osób
Położenie na mapie Giżycka Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Giżycku
Położenie na mapie Polski Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Giżycku
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Giżycku
Położenie na mapie powiatu giżyckiego Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Giżycku
54°01′56,94″N 21°47′20,62″E/54,032483 21,789061
Strona internetowa

Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Giżycku, OSM Giżycko – spółdzielnia mleczarska zlokalizowana w Giżycku.

Przed wojną w Lötzen działała Lötzener Milchwerke e.Gm.b.H. Do 1938 siedziba spółdzielni znajdowała się przy giżyckim rynku (ob. pl. Grunwaldzki) obok hotelu Kaiserhof. Od tego roku zaczęła się budowa i stopniowa przeprowadzka do nowego kompleksu przy Szosie Orzyskiej (Aryser Chaussee; ob. ul. Białostocka) w miejsce, gdzie zakład znajduje się po dziś dzień. W starych budynkach pozostawiono dojrzewalnię serów^[1].

Dzięki rozbudowie zakład przerabiał w okresie letnim nawet do 100 000 l mleka, z czego 60% przeznaczone było na produkcję serów. W skali roku mleczarnia przerabiała do 20 mln litrów mleka. Zatrudnienie sięgało 130 osób. Wieloletnim przewodniczącym Zarządu był Willi Jankowski.

Po wojnie zakład wznowił działalność już w 1945 i zatrudniał 11 osób. Produkowano wówczas masło w poruszanej ręcznie maselnicy. Po odbudowie ze start wojennych przyszedł czas na rozbudowę i stopniowe poszerzanie asortymentu. W latach 50. XX w. produkowano już sery dojrzewające, a także twarogi, masło oraz mleko chude w proszku. Długoletnim dyrektorem, a później prezesem powstałej spółdzielni mleczarskiej był Ignacy Ważejewski. Był organizatorem sieci mleczarni i punktów skupu mleka w powiecie giżyckim. 1 maja 1973 nowym dyrektorem został Michał Horbacz^[2].

Od lat 70. XX do lat 10. XXI w. w koszarowcu w Twierdzy Boyen znajdowała się dojrzewalnia serów. Obok, za zgodą konserwatora zabytków wybudowano dodatkowy budynek wzorowany na nim, mieszczący pomieszczenia administracyjne.

W latach 1974–1976 mleczarnię rozbudowano, w wyniku czego powstała druga proszkownia, wybudowano dział twarożkarni, rozbudowano dział galanterii oraz dobudowano budynek myjni samochodów.

1 stycznia 1981 na wniosek Założycielskiego Zebrania Przedstawicieli zakład mleczarski przekształcono w Okręgową Spółdzielnię Mleczarską w Giżycku^[3].

Wraz z przemianami ustrojowymi, 1 lipca 1989 OSM stała się jednostką samodzielną.

1 czerwca 1999 Zakład połączył się z Okręgową Spółdzielnią Mleczarską w Szczytnie, a dokładnie rok później ze Spółdzielnią Mleczarską w Węgorzewie^[3].

Ponieważ OSM w Giżycku działa na obszarze Wielkich Jezior Mazurskich, to też w trosce o środowisko w 2000 zainstalowano urządzenia do zagęszczania serwatki metodą odwróconej osmozy, która pozwala zagospodarować całość produkowanej w zakładzie serwatki.

W 2001 oddano do użytku nowoczesną linię produkującą twaróg mazurski, a w kwietniu 2002 do serów dojrzewających.

Lata 2002–2007 były okresem intensywnej modernizacji zakładu. W tym czasie dokonano wielu inwestycji, m.in.: instalacji nowoczesnej aparatowni, odbieralni mleka, oddano do użytku nowo wybudowany magazyn chłodniczy do przechowywania produktów mleczarskich, nową myjnię samochodową oraz nowoczesną warzelnię serów o przerobie mleka ok. 700 tys. litrów na dobę.

Z dniem 1 maja 2004 Mleczarnia została zaklasyfikowana do zakładów mleczarskich zatwierdzonych do handlu, co umożliwia jej sprzedaż produktów na terenie Unii Europejskiej^[3].

W 2015 dojrzewalnię przeniesiono na teren zakładu przy ul. Białostockiej do nowo wybudowanej dojrzewalni. Może jednorazowo pomieścić ok. 4000 ton sera dojrzewającego.

Obecnie OSM w Giżycku prowadzi skup mleka na terenie województwa warmińsko- mazurskiego z siedmiu powiatów, tj.: giżyckiego, węgorzewskiego, szczycieńskiego, piskiego, gołdapskiego, kętrzyńskiego i mrągowskiego. Rocznie przetwarza ok. 300 mln litrów mleka^[2].