Omłyńce
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
222604 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
Omłyńce, także: Omułyńce, Omelańce (biał. Амлынцы, Amłyncy; ros. Амлынцы, Amłyncy) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Siejłowicze.
Historia
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów znajdowały się w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. W 1598 wojewoda trocki Mikołaj Krzysztof Radziwiłł „Sierotka” nadał Omułyńce na uposażenie proboszcza nieświeskiego[2][3][4].
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Howiezna[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], w gminie Howiezna[5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- 1 2 Omułyńce, pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 533.
- ↑ Nowosiółki (124), pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 282.
- ↑ Andrea Mariani. Duszpasterstwo jezuitów nieświeskich w XVII–XVIII wieku. Między ideałem potrydenckim a lokalnymi uwarunkowaniami. „Rocznik Lituanistyczny”. 2, 2016. Wydział Historyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
- ↑ Baza Miejscowości kresowych. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).
Bibliografia
- Omelańce, pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 529.
- Omułyńce, pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 533.
- Mapa WIG Stołpce. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-10-14]. (ros. • biał.).


_location_map.png)