Oman niemiecki
![]() | |||||
| Systematyka[1][2] | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Podkrólestwo | |||||
| Nadgromada | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Nadklasa | |||||
| Klasa | |||||
| Nadrząd | |||||
| Rząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
oman niemiecki | ||||
| Nazwa systematyczna | |||||
| Pentanema germanicum (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort. Taxon 67: 159 (2018)[3] | |||||
| |||||
Oman niemiecki (Pentanema germanicum (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort.) – gatunek roślin z rodziny astrowatych. Tradycyjnie włączany do rodzaju oman Inula, jednak w 2018 zawężono ujęcie tego rodzaju i gatunek włączony został do rodzaju Pentanema[4][3].
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w środkowej i południowo-wschodniej Europie (od Włoch i Niemiec na wschód), w Azji Mniejszej, na wschodzie po Kazachstan i Iran[3]. W Polsce znany tylko z jednego stanowiska w rezerwacie przyrody Bielinek nad Odrą[5].
Morfologia


- Pokrój
- Roślina zielna z kłączem czołgającym się, poziomym, z którego wyrastają wzniesione łodygi osiągające od 20 do 60 cm, rzadko do 80 cm wysokości. Łodygi są owłosione, gęsto ulistnione, rozgałęziają się tylko na szczycie w obrębie kwiatostanu[6].
- Liście
- Dolne ogonkowe, środkowe i górne siedzące, z sercowatą nasadą obejmującą łodygę. Blaszka eliptyczna, zwężająca się, o długości do 10 cm i szerokości do 2 cm. Blaszka jest owłosiona, od góry włoskami przylegającymi, od dołu długimi, białymi włosami i włoskami gruczołowatymi. Na brzegu liście są rzadko i płytko ząbkowane i faliste[6].
- Kwiaty
- Zebrane w koszyczki o średnicy ok. 1 cm, te z kolei w liczbie ok. 5–20, czasem nawet 30, w podbaldachowaty kwiatostan złożony. Okrywę koszyczków tworzą owłosione listki o zaostrzonych i odgiętych wierzchołkach, wyrastające w kilku szeregach. Wszystkie kwiaty mają kolor złocistożółty, przy czym brzeżne kwiaty języczkowate mają języczek niewiele dłuższy od kwiatów rurkowatych rozwijających się w środkowej części koszyczka[6].
- Owoce
- Niełupki o długości do 1,5 mm, lśniące, bruzdowane, brązowe[6].
Biologia i ekologia
Bylina. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Rośnie w murawach kserotermicznych, kserotermicznych zaroślach i świetlistych dąbrowach[6]. Gatunek wyróżniający zespołu Quercetum pubescenti-petraeae[7].
Zagrożenia i ochrona
Kategorie zagrożenia:
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)[8]: E (wymierający, krytycznie zagrożony); 2016: CR (krytycznie zagrożony)[9].
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej czerwonej księgi roślin[10]: CR (critical, krytycznie zagrożony).
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- 1 2 3 4 Pentanema germanicum (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2025-01-03].
- ↑ David Gutiérrez-Larruscain, María Santos-Vicente, Arne A. Anderberg, Enrique Rico, María Montserrat Martínez-Ortega. Phylogeny of the Inula group (Asteraceae: Inuleae): Evidence from nuclear and plastid genomes and a recircumscription of Pentanema. „Taxon”. 67, 1, s. 149-164, 2018. DOI: 10.12705/671.9.
- ↑ J. Baryła, I. Paszek, L. Rutkowski 2001. Oman niemiecki. s. 368-369. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
- 1 2 3 4 5 Kazimierz Zarzycki, Inula L., Oman, [w:] Bogumił Pawłowski, Adam Jasiewicz (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. XII, Warszawa, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 183-184.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 151, ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
