Onikszty
Panorama miasta z kościołem św. Macieja po lewej | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Okręg | |||||
| Populacja (2005) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
381 | ||||
| Kod pocztowy |
LT-29001 | ||||
Położenie na mapie Litwy ![]() | |||||
| Strona internetowa | |||||
Onikszty (lit. Anykščiai ⓘ) – miasto w północnej Litwie (100 km od Wilna), nad rzeką Świętą. 9 tys. mieszkańców (2017) – zdecydowaną większość stanowią Litwini.
Historia

Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1442 r.[1] W XVI w. w mieście dwór zbudował Mikołaj Radziwiłł. Największy rozwój Onikszty przeżywały w pierwszej połowie XIX w. – wybudowano kościół i dwie synagogi. Z 1873 pochodzi natomiast cerkiew prawosławna św. Aleksandra Newskiego[2].
Niedaleko miasteczka toczono walki podczas powstania listopadowego i styczniowego, a w samej miejscowości działała wytwórnia powstańczej broni. W 1902 powstała elektrownia wodna. W 1908 przebudowano miejscowy kościół (wybudowany w XVIII w.) pw. św. Mateusza na styl neogotycki. Świątynia ta jest najwyższym kościołem na Litwie – sięga 79 m. W trakcie II wojny światowej Niemcy zabili w Oniksztach ok. 1,5 tys. mieszkańców, głównie Żydów.
Pod Oniksztami znajduje się też jedyne na Litwie Muzeum Konia (Arklio muziejus).
Osoby związane z Oniksztami
Z Onikszt pochodził Józef Abelewicz – polski duchowny rzymskokatolicki, pedagog, oraz Antanas Baranauskas – litewski poeta, biskup sejneński w latach 1897–1902.
Współpraca zagraniczna
Castelforte
Włochy
Catonsville
Stany Zjednoczone
Heek
Niemcy
Madona
Łotwa
Nepomuk
Czechy
Gmina Ödeshögs
Szwecja
Olaine
Łotwa
Gmina Os
Norwegia
Sejny
Polska
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Baranauskas, Tomas. Drumstas vanduo Anykščių istorijos ištakose, Lituanistica, 2022, nr. 3 (129), p. 250-253.
- ↑ G. Szlewis, Православные храмы Литвы, Свято-Духов Монастыр, Vilnius 2006, ISBN 9986-559-62-6.
Linki zewnętrzne
- Strona władz miejskich Onikszt
- Muzeum Konia
- Onikszty, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 534.


