Operculina

Operculina
Ilustracja
Operculina turpethum
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

psiankowce

Rodzina

powojowate

Rodzaj

Operculina

Nazwa systematyczna
Operculina Silva Manso
Enum. Subst. Braz.: 16 (1836)[3]
Typ nomenklatoryczny

C. bifida (M. Vahl) Rafinesque[4]

Synonimy
  • Nemanthera Raf.
  • Piptostegia Rchb.
  • Turpethum Raf.[3]
Operculina hamiltonii

Operculinarodzaj roślin z rodziny powojowatych (Convolvulaceae). Obejmuje 13 gatunków[3]. Zasięg rodzaju obejmuje wszystkie kontynenty w strefie międzyzwrotnikowej z centrum zróżnicowania w południowo-wschodniej Azji[3][5]. Korzenie Operculina turpethum mają bardzo silne działanie przeczyszczające[6].

Nazwa rodzaju utworzona została z łacińskiego słowa operculum znaczącego „przykrywka, wieczko” w nawiązaniu do wyglądu górnej części owocu otwierającej się po jego dojrzeniu[5].

Morfologia

Pokrój
Rośliny zielne (byliny) o pędach wijących się i wspinających, czasem płożących, zwykle nagich, rzadziej owłosionych[5], nierzadko oskrzydlonych[7].
Liście
Pojedyncze, ogonkowe, z blaszką jajowatą, dłoniasto lub pierzasto klapowaną, nagą lub owłosioną[5].
Kwiaty
Wyrastają z kątów liści pojedynczo lub zebrane po 2–3 w wierzchotki. Podkwiatki są zwykle obecne, podobne do liści. Działki kielicha są jajowate do kolistych, czasem ząbkowane na brzegu, równe lub nierówne, powiększają się podczas owocowania. Korona dzwonkowata lub lejkowata, biała, rzadziej żółta, łososiowa lub czerwonawa, całobrzega lub niewyraźnie 5-łatkowa[5]. Zalążnia dwukomorowa z czterema zalążkami[7]. Szyjka słupka rozwidlona z kulistawym znamieniem na końcu[5].
Owoce
Kanciaste lub kuliste torebki otwierające się wieczkiem. Nasiona w liczbie od 1 do 4, eliptyczne, nagie, rzadziej owłosione[5].

Systematyka

Pozycja systematyczna

Rodzaj nie przypisany do plemienia z podrodziny Convolvuloideae w obrębie rodziny powojowatych (Convolvulaceae)[8][2].

Wykaz gatunków[3]
  • Operculina aequisepala (Domin) R.W.Johnson
  • Operculina codonantha (Benth.) Hallier f.
  • Operculina hamiltonii (G.Don) D.F.Austin & Staples
  • Operculina macrocarpa (L.) Urb.
  • Operculina maypurensis (Hallier f.) A.R.Simões & Staples
  • Operculina petaloidea (Choisy) Ooststr.
  • Operculina pinnatifida (Kunth) O'Donell
  • Operculina polynesica Staples
  • Operculina pteripes (G.Don) O'Donell
  • Operculina riedeliana (Oliv.) Ooststr.
  • Operculina sericantha (Miq.) Ooststr.
  • Operculina turpethum (L.) Silva Manso
  • Operculina ventricosa (Bertero) Peter

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2025-01-01] (ang.).
  2. 1 2 Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2025-01-01] (ang.).
  3. 1 2 3 4 5 Operculina Silva Manso. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2025-01-01].
  4. Operculina Silva Manso. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2025-01-01].
  5. 1 2 3 4 5 6 7 Daniel F. Austin, Operculina Silva Manso, [w:] Flora of North America [online], eFloras.org [dostęp 2025-01-01].
  6. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 649, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. 1 2 Operculina S. Manso, [w:] Flora of China [online], eFloras.org [dostęp 2025-01-01].
  8. Genus Operculina Silva Manso, [w:] U.S. National Plant Germplasm System (GRIN Taxonomy) [online], USDA, Agricultural Research Service. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2025-01-01].