Opiołek nochal
| Stephanocleonus hollbergii | |||||
| (Fahaeus, 1842) | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Infrarząd | |||||
| (bez rangi) | Phytophaga | ||||
| Nadrodzina | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina |
Lixinae | ||||
| Plemię |
Cleonini | ||||
| Rodzaj |
Stephanocleonus | ||||
| Gatunek |
Opiołek nochal | ||||
| |||||
Opiołek nochal (Stephanocleonus hollbergii) – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych.
Taksonomia
Wcześniej znany jako Coniocleonus hollbergii lub Coniocleonus glaucus[1].
Zasięg występowania
Europa i Azja. W Europie notowany w Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Czechach, Danii, Finlandii, we Francji ( w tym na Korsyce), w Hiszpanii, Holandii, Niemczech, Norwegii, Polsce, Rosji, Rumunii, na Słowacji, w Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, oraz we Włoszech). Poza tym występuje we wsch. Palearktyce (zach. Syberia[2])[3].
Budowa ciała
Osiąga 10-12,5 mm długości. Ryjek dość długi, szeroki. Przedplecze grubo, lecz rzadko i nieregularnie punktowane[1].
Ubarwienie zmienne - brązowe do czarnego, pstrokate. Ciało pokryte w mniejszym lub większym stopniu szarymi włoskami[1].
Biologia i ekologia
Tryb życia i biotop
Preferuje tereny piaszczyste. Spotykany w jasnych lasach iglastych, mieszanych i liściastych (chętnie w sosnowych młodnikach), na nieużytkach, wydmach i wrzosowiskach. Imago aktywne nocą, w dzień uktrywają się w ściółce, glebie, kępach trawy, pod kamieniami lub wśród korzeni. Spotykany od kwietnia do października[2][1].
Odżywianie
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Opiołek nochali w insektarium.net [online] [dostęp 2022-01-06].
- 1 2 3 ''Coniocleonus hollbergii'' w Coleoptera Poloniae [online] [dostęp 2022-01-06].
- ↑ ''Coniocleonus hollbergii'' w Fauna Europea [online] [dostęp 2022-01-06].