Oposek rdzawy

Oposek rdzawy
Marmosa lepida
(O. Thomas, 1888)[1]
Ilustracja
M. lepida u góry
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Nadrząd

torbacze

Rząd

dydelfokształtne

Rodzina

dydelfowate

Podrodzina

dydelfy

Rodzaj

oposek

Podrodzaj

Stegomormosa

Gatunek

oposek rdzawy

Synonimy
  • Didelphys (Micoureus) lepida O. Thomas, 1888[1]
  • Marmosa lepida grandis Tate, 1931[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Oposek rdzawy[4], oposik rudy[5] (Marmosa lepida) – gatunek ssaka z podrodziny dydelfów (Didelphinae) w obrębie rodziny dydelfowatych (Didelphidae).

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1888 roku angielski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Didelphys (Micoureus) lepida[1]. Miejsce typowe to Santa Cruz (6°S 76°W/-5,550000 -75,800000) ma wysokości 150 m n.p.m., obszar rzeki Huallaga, region Loreto, Peru[6][7][8][9][10]. Holotyp to skóra i czaszka dorosłej samicy (sygnatura BMNH 69.3.31.4, Muzeum Historii Naturalnej w Londynie) odłowiony przez angielskiego zoologa Edwarda Bartletta[7][8].

M. lepida należy do podrodzaju Stegomormosa[8][9][10]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[9].

Kladogram wedle Silva-Neto et al., 2024[11]



Glironiinae

Glironia venusta



Caluromyinae
Caluromys

Caluromys philander



Caluromys derbianus, Caluromys lanatus




Caluromysiops irrupta





Hyladelphinae

Hyladelphys kalinowskii



Didelphinae
Marmosini
Tlacuatzin

Tlacuatzin insularis




Tlacuatzin sinaloae




Tlacuatzin balsasensis



Tlacuatzin canescens, Tlacuatzin baumeri






Monodelphis


Monodelphis dimidiata




Monodelphis scalops




Monodelphis iheringi



Monodelphis americana, Monodelphis gardneri







Monodelphis emiliae






Monodelphis domestica




Monodelphis vossi



Monodelphis glirina, Monodelphis sanctaerosae






Monodelphis arlindoi




Monodelphis touan



Monodelphis brevicaudata, Monodelphis palliolata







Monodelphis kunsi, Monodelphis pinocchio




Monodelphis adusta




Monodelphis reigi




Monodelphis peruviana




Monodelphis osgoodi, Monodelphis saci



Monodelphis handleyi, Monodelphis ronaldi










Marmosa


Marmosa rubra




Marmosa simonsi




Marmosa robinsoni, Marmosa xerophila




Marmosa isthmica



Marmosa mexicana, Marmosa zeledoni








Marmosa andersoni, Marmosa lepida





Marmosa tyleriana




Marmosa waterhousei



Marmosa macrotarsus, Marmosa murina







Marmosa rapposa



Marmosa parda, Marmosa rutteri





Marmosa paraguayana





Marmosa meridae




Marmosa constantiae




Marmosa phaea



Marmosa demerarae, Marmosa limae







Marmosa jansae, Marmosa perplexa




Marmosa germana




Marmosa nicaraguae



Marmosa adleri, Marmosa alstoni















Metachirini
Metachirus

Metachirus myosurus



Metachirus aritanai, Metachirus nudicaudatus




Didelphini

Chironectes minimus



Lutreolina

Lutreolina crassicaudata



Lutreolina massoia




Didelphis

Didelphis virginiana




Didelphis albiventris




Didelphis imperfecta, Didelphis pernigra



Didelphis aurita, Didelphis marsupialis





Philander

Philander quica




Philander andersoni, Philander nigratus




Philander mcilhennyi, Philander opossum




Philander melanurus, Philander vossi



Philander canus, Philander pebas










Thylamyini
Marmosops


Marmosops incanus




Marmosops paulensis




Marmosops caucae




Marmosops ocellatus, Marmosops soinii



Marmosops creightoni, Marmosops noctivagus









Marmosops handleyi




Marmosops invictus



Marmosops carri, Marmosops fuscatus







Marmosops bishopi




Marmosops ojastii



Marmosops chucha, Marmosops magdalenae






Marmosops pakaraimae, Marmosops parvidens




Marmosops marina



Marmosops pinheiroi, Marmosops woodali









Gracilinanus

Gracilinanus emiliae, Gracilinanus marica




Gracilinanus agilis, Gracilinanus microtarsus



Gracilinanus aceramarcae, Gracilinanus peruanus





Cryptonanus

Cryptonanus unduaviensis




Cryptonanus chacoensis



Cryptonanus agricolai, Cryptonanus guahybe





Chacodelphys formosa






Lestodelphys halli


Thylamys

Thylamys karimii, Thylamys velutinus




Thylamys sponsorius, Thylamys venustus




Thylamys macrurus





Thylamys tatei



Thylamys ellegans, Thylamys pallidior





Thylamys pusillus



Thylamys citellus, Thylamys pulchellus













Etymologia

  • Marmosa: nazwa nadana oposkowi w Brazylii, zgodnie z Sebą, i zaadaptowana w języku francuskim w formie marmose przez Buffona[12].
  • lepida: łac. lepidus ‘czarujący, elegancki’, od lepos, leporis ‘czar, urok’[13].

Zasięg występowania

Oposek rdzawy występuje na wschodnich nizinach Kolumbii, w południowej Wenezueli, Gujanie, zachodniej Brazylii, wschodnim Ekwadorze, wschodnim Peru i północno-zachodniej Boliwii[10][9].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 9,7–12 cm, długość ogona 14–15,9 cm; masa ciała 10–18 g[10][14]. Futro na grzbiecie koloru czerwonobrązowego, na spodzie kremowe lub brudnobiałe. Głowa o spiczastym pysku, dużych uszach i oczach. Ogon jest długi, cienki i nagi[5].

Tryb życia

Słabo poznany. Żyje w tropikalnych lasach deszczowych. Jest zwierzęciem aktywnym w nocy. Ogon służy do wspinaczki na drzewa, gdzie zwinnie się porusza. Biologia rozrodu i wychowanie młodych nieznane. Poluje głównie na owady[5].

Zagrożenie i ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii najmniejszej troski LC (ang. least concern „najmniejszej troski”)[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 O. Thomas. Diagnosis of four new species of Didelphys. „The Annals and Magazine of Natural History”. Sixth series. 1 (2), s. 158, 1888. (ang.).
  2. G.H.H. Tate. Brief diagnoses of twenty-six apparently new forms of Marmosa (Marsupialia) from South America. „American Museum novitates”. 493, s. 12, 1931. (ang.).
  3. 1 2 N. Cáceres, S. Solari, T. Tarifa, Marmosa lepida, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-07-19] (ang.).
  4. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 3. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.  ang.).
  5. 1 2 3 E. Keller, J.H. Reichholf & G. Steinbach (red. red.): Ssaki. Cz. 1. Warszawa: Horyzont, 2001, s. 20, seria: Leksykon zwierząt. ISBN 83-7227-610-2.
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Marmosa lepida. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-07-16].
  7. 1 2 R. Voss. An annotated checklist of Recent opossums (Mammalia: Didelphidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 455, s. 20, 2022. (ang.).
  8. 1 2 3 N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Marmosa lepida (O. Thomas, 1888). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-16]. (ang.).
  9. 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 44. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  10. 1 2 3 4 D. Astúa: Family Didelphidae (Opossums). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 140–141. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
  11. Francisco das Chagas Silva-Neto, Silvia E. Pavan, Diego Astúa., Evolution, divergence, and convergence in the mandibles of opossums (Didelphidae, Didelphimorphia), „Current Zoology”, 70, 2024, s. 488–504, DOI: 10.1093/cz/zoad027 (ang.).
  12. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 400, 1904. (ang.).
  13. lepida, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-07-16] (ang.).
  14. Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 32. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).