Oryks arabski
| Oryx leucoryx[1] | |
| (Pallas, 1777) | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
oryks arabski |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Oryks arabski[3] (Oryx leucoryx[4]) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych, który dawniej występował w środowisku stepowym i pustynnym Bliskiego Wschodu (ostatni osobnik na wolności zginął w 1972 roku).
Umaszczenie oryksa arabskiego jest prawie białe, z ciemnymi plamami na głowie i kończynach. Długość ciała 1,53–2,35 m; długość ogona 0,45–0,9 m; wysokość w kłębie 0,9–1,4 m; masa ciała 100–210 kg[5].
Liczebność tej dużej antylopy wskutek niekontrolowanych polowań spadła na początku lat 60. XX wieku do 100–120 osobników. W 1962 roku w ogrodzie zoologicznym w Phoenix (USA) przeprowadzono więc eksperyment hodowlany: trzy schwytane oryksy skrzyżowano z osobnikami żyjącymi dotąd w ogrodach zoologicznych, dzięki czemu odtworzono stado dzikich zwierząt, które następnie wypuszczono na wolność.
Przypisy
- ↑ Oryx leucoryx, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Oryx leucoryx, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Źródła podają różne daty publikacji nazwy systematycznej: 1777 (np. ITIS, IUCN) lub 1766 (spotykane w niektórych innych źródłach).
- ↑ H. Leu: Oryx leucoryx. [w:] Animal Diversity Web [on-line]. 2001. [dostęp 2023-08-18]. (ang.).